Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2012 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Starosty Powiatu [...] w przedmiocie wniosku z dnia [...] sierpnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego K. P. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 23 września 2011 r. zostało przyznane W. S. w niniejszej sprawie prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego.
Na tej podstawie Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego r. pr. M. B. (k- 39 akt sprawy), a następnie - po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku z dnia 2 lutego 2012 r., oddalającego wniesioną skargę - r. pr. K. P. (k-76 akt sprawy).
Wyznaczony radca prawny pismem z dnia 23 marca 2012 r. złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu i oświadczył, że koszty te nie zostały zapłacone w całości. Do wniosku dołączył opinię o braku podstaw do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku i wskazał, że przesłał ją skarżącemu.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1270), wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie to jest przyznawane przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu, określonym w przepisach art. 258-261 tej ustawy.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.
W § 14 ust. 2 rozporządzenia, zostały wskazane konkretne czynności procesowe, za które przysługuje zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.
Z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w drugiej instancji należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za sporządzenie przedmiotowej opinii przez radcę prawnego, który nie występował w sprawie przed sądem I instancji, wynosi 75% stawki minimalnej, określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia.
Stosownie zaś do § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", wynosi 240 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie r. pr. K. P. został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu dla W. S. po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku o oddaleniu wniesionej przez niego skargi, czyli po zakończeniu postępowania sądowego w pierwszej instancji.
Udzielona skarżącemu pomoc prawna polegała na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Należy więc przyjąć, iż w tym wypadku podstawą ustalenia minimalnej stawki wynagrodzenia jest § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia.
Równocześnie, jak wynika z powołanego wyżej przepisu, "jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji", wskaźnik procentowy stawki, określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, wynosi 75%.
Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 75% z 240 zł, czyli 180 zł i powinno być podwyższone o kwotę 41,40 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 221,40 zł.
Ponadto, w niniejszej sprawie r. pr. K. P., stosownie do § 16 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 ppsa w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ppsa oraz stosownie do § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).