Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu w dniu 13 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na bezczynność Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o uchylenie i stwierdzenie nieważności decyzji emerytalnych postanawia odrzucić skargę
W. K. przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczynił bezczynność Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] wydanych po 1 lipca 2004 r. oraz wniosku o uchylenie i stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej o waloryzacji emerytury wojskowej z dnia [...] marca 2011 r. (z dnia [...] kwietnia 2011 r.).
W odpowiedzi na skargę, Minister Obrony Narodowej wniósł o jej odrzucenie z uwagi na brak kognicji sądów administracyjnych w sprawach świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna.
W myśl bowiem art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej powoływana jako ppsa), sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm.), emerytura wojskowa jest świadczeniem pieniężnym przysługującym w ramach zaopatrzenia emerytalnego. Wedle zaś treści art. 31 tejże ustawy, prawo do zaopatrzenia emerytalnego i wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia ustala w formie decyzji wojskowy organ emerytalny (ust. 1). Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu, według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (ust. 4). Odwołanie do sądu przysługuje również w przypadku niewydania przez organ emerytalny decyzji w terminie 60 dni od dnia zgłoszenia wniosku (ust. 3a i ust. 5).
Zgodnie zaś z art. 32 ust. 1 tej ustawy, prawo do świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej albo z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w tej sprawie zostaną przedstawione istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne albo ujawnione nowe dowody, istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, a mające wpływ na prawo do świadczeń albo ich wysokość. Decyzje ostateczne, od których nie zostało wniesione odwołanie do właściwego sądu, mogą być z urzędu przez wojskowy organ emerytalny zmienione, uchylone lub unieważnione, na zasadach określonych w przepisach k.p.a. - o czym stanowi art. 32 ust. 2 ww. ustawy.
Z treści art. 31 ust. 4 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych wyraźnie wynika, że odwołanie od wydanego w powołanym wyżej trybie rozstrzygnięcia przysługuje do właściwego sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy ma ustalenie, czy od decyzji w sprawie zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych wydanych w trybach nadzwyczajnych stronie przysługuje prawo wniesienia odwołania do właściwego sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, czy też skarga do sądu administracyjnego. Powołana wyżej ustawowa regulacja nie zawiera bowiem uregulowania w tym zakresie.