W powyższej uchwale SN zwrócił także uwagę, że decyzje ostateczne Zakładu podlegają weryfikacji w trybie odwoławczym przed sądem także według kryteriów, o których mowa w art. 156 § 1 k.p.a., zostały one w art. 83a ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wyłączone z określonego w tym przepisie trybu uchylania, zmiany lub unieważnienia decyzji ostatecznej przez Zakład, jeżeli zostało wniesione odwołanie do właściwego sądu. Zasada nieorzekania o nieważności decyzji w zwykłym postępowaniu odwoławczym podlega odpowiedniej modyfikacji w sprawach, w których bezpośrednim przedmiotem, a w konsekwencji również przedmiotem orzeczenia co do istoty sprawy w rozumieniu art. 47714 § 2 k.p.c., jest "unieważnienie decyzji". Konstytucja RP sprawowanie wymiaru sprawiedliwości powierza sądom powszechnym: "we wszystkich sprawach z wyjątkiem spraw ustawowo zastrzeżonych dla właściwości innych sądów" (art. 177). Określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji prawo do sądu odnosi się do sądu właściwego. Właściwość sądów ubezpieczeń społecznych w sprawach z odwołań od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w indywidualnych sprawach ubezpieczeń społecznych odpowiada ustawowo ukształtowanym zasadom trybu odwoławczego w tych sprawach. Wyjątki są ściśle określone. Rozszerzenie, w drodze wykładni rozszerzającej właściwości sądów administracyjnych byłoby niezgodne z Konstytucją RP.
Biorąc pod uwagę, iż przepis art. 32 ust. 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych jest w istocie tożsamy z art. 83a ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, nie może budzić wątpliwości, iż powyższa uchwała przesądza kwestię właściwości rzeczowej sądów powszechnych także w odniesieniu do spraw rozstrzyganych na podstawie powołanego przepisu ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych. Zasadnicze bowiem znaczenie dla ustalenia właściwości rzeczowej sądu w niniejszej sprawie ma przedmiot sprawy, a nie tryb, w jakim organ podjął rozstrzygnięcie.
Skoro zatem sądy administracyjne nie są właściwe w sprawach ze skarg na decyzje Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia, czy też uchylenia decyzji emerytalnych, to w konsekwencji, z uwagi na tożsamy przedmiot sprawy, nie są one również właściwe w sprawach ze skarg na bezczynność w rozpatrzeniu wniosków o wzruszenie w tych trybach wydanych ostatecznych decyzji emerytalnych.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.