Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Asesor WSA - Jarosław Trelka po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. z dnia 4 kwietnia 2008 r. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie przetwarzania danych osobowych postanawia: 1) umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, 2) zasądzić od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz skarżącego J. M. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Skarżący, J. M., wniósł skargę z dnia 4 kwietnia 2008 r. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (GIODO) w przedmiocie przetwarzania danych osobowych. Skarżący podniósł w skardze, że organ, wbrew prawnemu obowiązkowi, nie podjął żadnych działań w celu oceny zgodności z prawem przetwarzania danych osobowych skarżącego przez Komisję Weryfikacyjną utworzoną na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711 ze zm.).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wskazując, że w dniu 5 maja 2008 r. wydał w sprawie decyzję umarzającą postępowanie administracyjne z wniosku skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 punkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z przyczyn innych, niż wskazane w punktach 1 i 2 tego przepisu.
Skarżący wniósł skargę na bezczynność organu w dniu 4 kwietnia 2008 r., GIODO otrzymał ją w dniu 7 kwietnia 2008 r., zaś decyzję z wniosku skarżącego organ wydał dopiero w dniu [...] maja 2008 r. W dacie wniesienia skargi organ pozostawał zatem bezczynny. Niemniej wniesienie skargi spowodowało wydanie decyzji, przez co stan bezprawnej bezczynności został przerwany. Wydanie decyzji w takiej sytuacji ocenione być powinno jako uwzględnienie skargi na bezczynność w całości - uwzględnienie przez organ skargi na jego bezczynność polega właśnie na wydaniu żądanego aktu lub podjęciu żądanej czynności.
Wniosek organu o oddalenie skargi z uwagi na jej "...oczywistą bezzasadność..." uznać więc należy za chybiony.
W niniejszym postępowaniu Sąd nie oceniał legalności decyzji z [...] maja 2008 r., lecz jedynie to, czy w chwili orzekania organ pozostawał w bezczynności. Legalność decyzji z [...] maja 2008 r. może być oceniona w odrębnym postępowaniu sądowym, co wymagałoby skutecznie wniesionej, odrębnej skargi.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 punkt 3 i § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł, jak w punkcie 1 sentencji postanowienia.
W zakresie zwrotu kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 201 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Jak bowiem wyżej wyjaśniono, przez wydanie żądanej decyzji organ uwzględnił w całości skargę na swoją bezczynność. Dopiero wniesienie skargi (co wymagało uiszczenia wpisu) spowodowało wydanie decyzji w sprawie. Wyjaśnienia ponadto wymaga, że Sąd zasądził na rzecz skarżącego jedynie kwotę 100 zł, a nie uiszczoną kwotę 200 zł, gdyż zgodnie z § 2 ust. 1 punkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), wpis w sprawie ze skargi na bezczynność organów administracji wynosi 100 zł. Pozostała, nadpłacona część wpisu zostanie zwrócona skarżącemu przez Sąd.