Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Maria Werpachowska po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] w sprawie wniosku z dnia 9 maja 2016 r. postanawia: przekazać sprawę do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie.
W rozpoznawanej sprawie M. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] w sprawie wniosku z dnia
9 maja 2016 r.
Zgodnie z treścią art. 13 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne, z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego. Stosownie natomiast do § 2 przywołanego artykułu, do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Zgodnie zaś z treścią art. 59 § 1 P.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie sądu może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W związku z powyższym stwierdzić należy, że skarga została wniesiona na działalność podmiotu, który ma siedzibę na obszarze właściwości miejscowej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie - zgodnie z § 1 pkt 11 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 72, poz. 652 ze zm.).
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził swoją niewłaściwość w przedmiotowej sprawie i, na podstawie art. 59 § 1 w zw. z art. 13 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.