Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. S. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie rozkwaterowania lokalu postanawia: - odrzucić skargę -
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. W myśl natomiast art. 52 § 2 tej ustawy przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W przypadku skargi na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ, warunkiem skutecznego jej wniesienia do sądu administracyjnego jest wyczerpanie trybu, o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a. Przepis ten stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
B. S. przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczyniła bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie rozkwaterowania lokalu. W tej sytuacji skarżąca przed wniesieniem skargi do Sądu winna wezwać ten organ do usunięcia naruszenia prawa.
Z akt niniejszej sprawy wynika, że skarżąca przed wniesieniem skargi nie wyczerpała środków zaskarżenia, jakie jej przysługiwały w sprawie.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 i § 2 powołanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.