Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 24 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. M. Z. na bezczynność Ministra Zdrowia w przedmiocie rozpatrzenia pkt 1 wniosku z dnia [...] lipca 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia - odrzucić skargę -
R. M. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Zdrowia w przedmiocie rozpatrzenia pkt 1 wniosku z dnia [...] lipca 2014 r. dotyczącego udostępnienia informacji publicznej. W wniosku tym - we wskazanym zakresie, wnioskodawca domagał się udostępnienia wykazu umów zawartych w okresie od [...] stycznia 2012 r. do daty otrzymania wniosku z osobami fizycznymi i prawnymi, ze wskazaniem daty zawarcia umowy, przedmiotu umowy, kwoty płatności, imienia oraz nazwiska osoby fizycznej albo nazwy i siedziby osoby prawnej. W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, iż Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] września 2014 r. nr [...] umorzył postepowanie administracyjne w zakresie pkt 1 wniosku o udostępnienie informacji publicznej. W ocenie skarżącego takie działanie organu jest rażąco bezprawne dlatego skarga jest zasadna.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, podkreślając fakt wydania decyzji administracyjnej w zakresie pkt 1 wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m. in. orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia wydawane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydawane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach oraz na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tych przypadkach.
Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. Powyższe oznacza więc, że zarzut bezczynności jest uzasadniony wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, pozostaje w zwłoce. Celem skargi na bezczynność jest bowiem spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu. Jednakże korzystanie z tego środka jest niedopuszczalne wtedy, gdy przed wniesieniem skargi na bezczynność strona otrzymała już rozstrzygnięcie organu.
W rozpoznawanej sprawie w dniu wniesienia skargi przez R. M. Z. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, tj. w dniu 15 września 2014 r., Minister Zdrowia nie pozostawał w bezczynności. Organ wydał bowiem w zakresie pkt 1 wniosku w dniu [...] września 2014 r. decyzję administracyjną. Odpis powyższej decyzji doręczono skarżącemu w dniu 10 września 2014 r. (w aktach administracyjnych znajduje się zwrotne potwierdzenie odbioru).
Faktu wydania decyzji nie kwestionuje również sam skarżący. Natomiast jego zdaniem bezczynność organu wynika z tego, iż zapadłe rozstrzygnięcie nie odpowiada oczekiwaniom skarżącego. Należy jednak wyjaśnić skarżącemu, iż w sprawie skargi na bezczynność organu, przedmiotem postępowania jest ustalenie, czy w dniu wniesienia skargi organ dopuścił się bezczynności, a więc czy podjął czynności, które zobowiązany był wykonać. W sytuacji kiedy żądana czynność została wykonana, organ nie pozostaje w bezczynności. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy wydane orzeczenie jest zgodne z prawem i wolą strony. Istotne jest jedynie to, czy czynność została wykonana, bowiem w sprawie skargi na bezczynność organu sąd nie ocenia prawidłowości wydanego aktu. Akt ten może być przedmiotem oceny zgodności z prawem tylko wówczas, gdy zostanie zaskarżony do sądu.
Reasumując, skoro przed złożeniem skargi organ wydał orzeczenie, które prawidłowo doręczył skarżącemu, to nie pozostawał on w bezczynności, a zatem skarga wniesiona w dniu 15 września 2014 r. jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 oraz § 3 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.