Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Palus po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania odwoławczego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na przebudowie i rozbudowie budynku usługowego o dodatkową część usługową na poziomie parteru i piętra budynku z dobudową schodów zewnętrznych postanawia odrzucić skargę kasacyjną od wyroku z dnia 2 sierpnia 2018 r.
Wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę J. K. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania odwoławczego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na przebudowie i rozbudowie budynku usługowego o dodatkową część usługową na poziomie parteru i piętra budynku z dobudową schodów zewnętrznych.
Doręczając skarżącemu w dniu 20 sierpnia 2018 r. niniejsze rozstrzygnięcie pouczono go o prawie do jego zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego w drodze skargi kasacyjnej, która pod rygorem odrzucenia powinna zostać sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika.
W dniu 27 sierpnia 2018 r. skarżący złożył sporządzoną osobiście skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, dalej p.p.s.a.) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (por. art. 177 § 1 p.p.s.a.).
Przepis art. 175 § 1 p.p.s.a. stanowi natomiast, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. Stosownie do § 2 tego artykułu przepisu § 1 nie stosuje się, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. W myśl z kolei § 3 art. 175 skarga kasacyjna może być sporządzona przez: 1) doradcę podatkowego - w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami; 2) rzecznika patentowego - w sprawach własności przemysłowej.
Stosownie zaś do art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W rozpoznawanej sprawie - wbrew pouczeniu - skarga kasacyjna nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, tylko osobiście przez skarżącego, który nie jest żadną z osób wymienionych w § 2 art. 175 p.p.s.a. Tym samym sporządzona osobiście przez skarżącego skarga kasacyjna jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu, co też orzeczono w sentencji kierując się dyspozycją z art. 178 p.p.s.a.