Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Palus po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. P. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej postanawia I. odrzucić skargę; II. zwrócić uiszczony wpis w kwocie 100 (słownie: sto) złotych.
L.P. założyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Pismem z dnia 14 stycznia 2015 r. wezwano skarżącą do uzupełnienia braków formalnych skargi przez nadesłanie w terminie 7 pod rygorem odrzucenia skargi 9 egzemplarzy odpisów skargi własnoręcznie podpisanych lub poświadczonych za zgodność z oryginałem w celu ich doręczenia uczestnikom postępowania.
Powyższe wezwanie doręczono skarżącej w dniu 19 stycznia 2015 r., a zatem zakreślony termin do usunięcia braków formalnych upłynął wraz z dniem 26 stycznia 2015 r.
W dniu 27 stycznia 2015 r. skarżąca przesłała 6 egzemplarzy odpisów skargi, przy czym tylko dwa z nich zostały podpisane zgodnie z oryginałem. Na czterech z nich oprócz podpisu skarżącej widnieją również podpisy innych uczestników.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwanej dalej jako p.p.s.a.) Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w terminie braków formalnych skargi.
Przepis zaś z art. 58 § 3 p.p.s.a. stanowi, że Sąd odrzuca skargę postanowieniem, a odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.
Wyznaczony siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków formalnych skargi, o którym mowa powyżej, jest terminem ustawowym, który nie może być przedłużany ani skracany. W sytuacji więc, gdy strona w tym terminie nie usunie braków formalnych skargi Sąd zobligowany jest do jej odrzucenia.
W rozpoznawanej sprawie, wbrew prawidłowemu i jednoznacznie sformułowanemu wezwaniu, skarżąca nie uzupełniła w zakreślonym terminie braku formalnego skargi przez nadesłanie 9 egzemplarzy odpisów skargi własnoręcznie podpisanych lub poświadczonych za zgodność z oryginałem, co też uniemożliwiało nadanie złożonej skardze dalszego biegu. Jak bowiem stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny niedołączenie przez stronę skarżącą wymaganej liczby odpisów skargi i odpisów załączników, jest brakiem formalnym, o którym mowa w art. 49 § 1 w związku z art. 57 § 1 p.p.s.a., uniemożliwiającym nadanie skardze prawidłowego biegu, który nie może być usunięty przez sporządzenie odpisów skargi przez sąd (uchwała 7 sędziów NSA z dnia 18 grudnia 2013 r., I OPS 13/13). Ponadto, wyjaśnić należy, że stronie wezwanej do usunięcia braków formalnych złożonego pisma nie przysługuje jakikolwiek margines interpretacyjny odnośnie sposobu wykonania wezwania, jeżeli zawiera ono w sposób szczegółowy i wyraźny czynności, których dopełnienie jest wymagane do nadania sprawie dalszego biegu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 września 2008 r., sygn. akt I FSK 536/08), a z brzmienia postanowień ustawy procesowej wynika jednoznaczny obowiązek dochowania przez stronę terminu zakreślonego do usunięcia braku poprzez dołączenie odpowiedniej liczby odpisów skargi (uchwała 7 sędziów NSA z dnia 18 grudnia 2013 r., I OPS 13/13).
W rozpoznawanej sprawie wezwanie - wskazujące wyraźnie termin i sposób usunięcia braku formalnego skargi - miało miejsce. Ponadto, skarżąca została pouczona, że nieusunięcie braku formalnego skargi w terminie spowoduje - zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a - jej odrzucenie. Mając zatem na względzie to, że w niniejszej sprawie, w zakreślonym terminie, który upłynął wraz z dniem 26 stycznia 2014 r. L.P. nie uzupełniła braku formalnego skargi - zasadnym było jej odrzucenie, co orzeczono w pkt. I sentencji, na podstawie opisanych na wstępie regulacji normatywnych. Natomiast rozstrzygnięcie zawarte w pkt. II znajduje swoje uzasadnienie w treści art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. obligującym Sąd do zwrotu z urzędu całego uiszczonego wpisu od pisma odrzuconego.