Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.Ł. na przewlekłość Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej postanawia: odrzucić skargę.
W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł skargę na przewlekłość Wojewody D. w sprawie prowadzonej pod numerem ... a dotyczącej potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenia jako niedopuszczalnej wskazując w uzasadnieniu, że skarżący przed wniesieniem skargi nie wyczerpał drogi administracyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - zwanej dalej p.p.s.a. (t. jedn. z 2012 r. Dz. U. poz. 270 ze zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Powołany przepis statuuje zasadę pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej.
Jeżeli organ administracji zobowiązany do załatwienia sprawy prowadzi postępowanie dłużej, niż jest to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych mających istotne znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, wówczas mamy do czynienia z przewlekłością. Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje w takim wypadku możliwość podjęcia określonych działań dyscyplinujących organ do załatwienia sprawy. Zgodnie z treścią art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego- zwanej dalej "k.p.a." (t. jedn. z 2013 r. Dz. U. poz. 267 ze zm.) na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Wniesienie skargi do sądu na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ jest możliwe wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 k.p.a., ponieważ zażalenie, o którym mowa w tym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem zaskarżania w rozumieniu art. 52 § 1 p.p.s.a..
Z treści skargi wynika, że skarżący nie wniósł zażalenia na przewlekłe prowadzenie przez organ postępowania do Ministra Skarbu Państwa, tylko de facto takie zażalenie (nazywając je skargą) wniósł bezpośrednio do Sądu. W tym stanie rzeczy niespełnienie przez skarżącego warunku określonego w art. 52 § 1 p.p.s.a. powoduje, że jego skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., o czym orzeczono jak w sentencji.