Wiesław Jakubiec - referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na Burmistrza P. w przedmiocie nie wydania decyzji w przedmiocie nieaktualności decyzji z dnia [...] stanowiącej o wytypowaniu skarżącego na nabywcę nieruchomości w trybie bezprzetargowym postanawia: 1. przyznać prawo pomocy w części dotyczącej zwolnienia z kosztów sądowych; 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.
W odpowiedzi na wezwanie o uzupełnienie braku skargi poprzez uiszczenie wpisu sądowego w wysokości 100 zł skarżący złożył na urzędowym formularzy wniosek o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata podnosząc, iż jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, ma na utrzymaniu dwoje małoletni dzieci, a na jedyny dochód rodziny w wysokości 540 zł składają się: zasiłek z funduszu alimentacyjnego, zasiłek rodziny i refundacja kosztów dojazdu dzieci do szkoły.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności uznać należy, że zachodzą przesłanki uzasadniające przyznanie skarżącemu prawa pomocy zakresie zwolnienia z kosztów sądowych.
W pozostałym zakresie wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Podkreślić bowiem należy, iż ustanowienie stronie w toku postępowania przed sądem administracyjnym I instancji pełnomocnika z urzędu powinno mieć charakter zupełnie wyjątkowy, bowiem sąd ten obowiązany jest czuwać nad tym by stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego udzielać potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań (art. 6 u u.p.s.a.). Skarga dla Sądu ma wyłącznie walor niewiążącej informacji o wadliwości aktu czy działania (zaniechania) organu, bowiem Sąd z urzędu zobowiązany jest do wzięcia pod uwagę wszelkich naruszeń prawa jakie stwierdzi badając daną sprawę. Sąd także ocenia czy organy administracyjne zastosowały wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i zarzutów podniesionych w skardze (art. 134 u.p.s.a.). Wskazane uregulowania gwarantują, że niezależnie od błędnie lub nieudolnie formułowanych przez skarżącego zarzutów czy braku jego zaangażowania w postępowanie sądowoadministracyjne (skarżący nie ma obowiązku uczestniczenia w posiedzeniach Sądu) działanie (zaniechanie) będące przedmiotem zaskarżenia zostanie wszechstronnie przez Sąd zbadane pod względem jego zgodności z prawem (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 stycznia 2005 r., sygn. akt OZ 1134/04).
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 245 § 2 i § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., orzekł jak w sentencji.