Skarga kasacyjna na bezczynność i przewlekłość Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. w przedmiocie wykonania decyzji D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 22 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej D. i M.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 czerwca 2015 r. sygn. akt II SAB/Wr 4/13 w sprawie ze skargi D.W. i M.W. na bezczynność i przewlekłość Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. w przedmiocie wykonania decyzji D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...] postanawia odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna może być skutecznie wniesiona, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "u.p.s.a.", oraz jest sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego stosownie do treści art. 175 § 1 u.p.s.a..

W niniejszej sprawie wyrokiem z dnia 24 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi D.W. i M.W. umorzył postępowanie sądowe w przedmiocie bezczynności Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. w przedmiocie wykonania decyzji D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...] (pkt I sentencji); stwierdził, że postępowanie prowadzone było w sposób przewlekły, a przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt II); wymierzył Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w T. grzywnę w wysokości 1000 zł (słownie: jeden tysiąc złotych) (pkt III); zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego (pkt IV).

Odpisy powyższego wyroku zostały doręczone skarżącym wraz z pouczeniem o przysługującym im prawie do wniesienia skargi kasacyjnej, terminie jej wniesienia oraz wymogach formalnych jakie powinna ona spełniać. Jak wynika ze zwrotnych potwierdzeń ich odbioru skarżąca D.W. odebrała je osobiście. Należało zatem przyjąć, że skarżący zostali prawidłowo pouczeni o przysługującym im prawie do wniesienia skargi kasacyjnej oraz wymogach formalnych jakie powinna ona spełniać.

Pismem z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data stempla pocztowego), sporządzonym osobiście, skarżący zakwestionowali powyższy wyrok w punkcie I. Zatem skarga kasacyjna wniesiona w tej sprawie nie spełnia wymogu niezbędnego do skutecznego jej wniesienia, a mianowicie sporządzenia przez uprawniony podmiot, tj. adwokata lub radcę prawnego. Art. 178 u.p.s.a. stanowi zaś, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Stąd też uznano wniesioną skargę kasacyjną za niedopuszczalną i wobec powyższego należało ją odrzucić po myśli art. 178 w związku z art. 175 § 1 u.p.s.a..

Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia.

k.g.

Strona 1/1