Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. D. na bezczynność Starosty Powiatu W. w przedmiocie podjęcia negocjacji postanawia: I. odrzucić skargę. II. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis od skargi w kwocie 100 zł (sto zł).
K. D. reprezentowany przez pełnomocnika złożył do tutejszego Sądu skargę na bezczynność Starosty Powiatu W. w przedmiocie przystąpienia do negocjacji o których mowa w art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm. - dalej w skrócie u.g.n.), dotyczących ustalenia i wypłaty odszkodowania za grunty zajęte pod drogę publiczną, wnosząc jednocześnie o zobowiązanie Starosty Powiatu W. do podjęcia ww. negocjacji.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że decyzją Wójta Gminy K. z dnia 3 kwietnia 2001 r. (Nr [...]) dokonany został podział nieruchomości położonej w obrębie wsi B. W., oznaczonej jako działka nr [...], stanowiącej własność skarżącego (KW nr [...]). W wyniku tego podziału wydzielona została działka nr [...], przeznaczona pod poszerzenie drogi krajowej nr 8 wraz z parkingiem. Podział ten został dokonany zgodnie z obowiązującym wówczas miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi B. W. zatwierdzonym uchwałą rady Gminy Kobierzyce Nr XIX/98/92 z 30 kwietnia 1992 r. oraz decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia 6 lipca 1999 r. (nr [...]). W wyniku podziału nieruchomości, na podstawie art. 98 ust. 1 u.g.n., działka nr 296/26 przeszła z mocy prawa na własność Skarbu Państwa. Zostało to potwierdzone poprzez założenie w dniu 16 listopada 2006 r. dla tej nieruchomości odrębnej księgi wieczystej (nr [...]) przez Sąd Rejonowy dla W. - K. we W. W księdze wieczystej ujawniono jako właściciela nieruchomości Skarb Państwa - reprezentowany przez Starostę Powiatu W.
Skarżący podniósł, że stosownie do treści art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami zwrócił się w 2002 r. do Starosty Powiatu W. z wnioskiem o wypłatę odszkodowania, w tym o wyznaczenie miejsca i terminu rokowań. Wniosek taki był ponawiany następnie w 2005 r. i 2006 r. Skarżący wskazał, że Starostwo P. we W. pismem z dnia 17 sierpnia 2005r. poinformowało, że postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania może być wszczęte dopiero po przeprowadzeniu rokowań w tej sprawie i że właściwy w tej sprawie jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (pismo sygn. [...]). Stanowisko to zostało podtrzymane następnie w piśmie z dnia 8 listopada 2006 r. (sygn. [...]). Skarżący podniósł, że pismem z dnia 14 grudnia 2006 r. zwrócił się do GDDKiA o wyznaczenie terminu i miejsca rokowań. Wobec braku odpowiedzi ponowiono wniosek pismem z dnia 5.03.2007 r. Pismem z dnia 13.04.2007r. wniosek zostało przesłany do Starostwa Powiatowego we W. "do załatwienia zgodnie z kompetencjami" (pismo sygn. [...]).
W związku z powyższym pismem z dnia 28 lipca 2009 r. skarżący skierował do Starosty Powiatu W. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W odpowiedzi na to wezwanie dnia 7 września 2009 r. doręczona została skarżącemu odpowiedź Starosty z dnia 6 sierpnia 2009 r., w której organ wskazał, że została skierowana do Ministra Infrastruktury - jako organu sprawującego nadzór nad GDDKiA - prośba o zajęcie stanowiska w tej sprawie i wskazanie właściwej interpretacji przepisów. Organ wskazał, że do tego czasu brak jest podstaw do podjęcia jakichkolwiek uzgodnień.