Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Kremis po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej D. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2010 r. sygn. akt II SAB/Wr 54/09 w sprawie ze skargi D. i M. W. na bezczynność Burmistrza Gminy T. w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
W rozpoznawanej sprawie skarżąca D. W. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2010 r. zobowiązującego Burmistrza Gminy T. do rozpoznania wniosku D. i M. W. z dnia 3 grudnia 2007 r. w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości. Przesłana skarga kasacyjna została sporządzona samodzielnie przez skarżącą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej - w skrócie - "p.p.s.a.", skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Nadto, w myśl art. 175 § 1 p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.
Zgodnie z art. 178 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu, lub z innych przyczyn niedopuszczalną, przy czym podkreślić należy, iż braki skargi, wynikające ze szczególnych wymagań stawianych temu środkowi odwoławczemu, nie mogą być naprawiane w trybie właściwym do usuwania braków formalnych pisma procesowego. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził stanowczy pogląd, że jeśli skarga kasacyjna została wniesiona z naruszeniem art. 175 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny powinien ją odrzucić bez wzywania do usunięcia braków (vide: postanowienie NSA z dnia 28 stycznia 2004 r., FSK 3/04, M. Prawniczy 2004, Nr 5, s. 202).
Wniesiona przez D. W. skarga kasacyjna nie została sporządzona przez adwokata ani radcę prawnego (mimo tego, że skarżąca korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata C. W.), zaś autorka skargi kasacyjnej nie wykazała by przysługiwały jej kompetencje, o których mowa w art. 175 § 2 p.p.s.a.
Z tych względów, na podstawie wcześniej przytoczonych przepisów, należało skargę kasacyjną odrzucić.