Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Julia Szczygielska Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) Sędzia WSA Olga Białek Protokolant: Patrycja Kikosicka-Jędrzejczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 lutego 2012 r. sprawy ze skargi A M - C i A M na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ś w przedmiocie legalności budowy budynku gospodarczego postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
W dniu 24 lutego 2011 r. skarżący złożyli do organu nadzoru budowlanego pismo informujące o samowolach budowlanych na określonej działce. W kolejnym piśmie z dnia 1 marca 2011 r. skarżący domagali się od organu wszczęcia postępowania (postępowań) w sprawie tych samowoli i udokumentowali bycie współwłaścicielami tej działki wraz z inwestorem. Organ nie zawiadamiając o wszczęciu postępowania rozpoczął czynności wyjaśniające, w trakcie których przeprowadził liczne dowody z dokumentów, oględzin i zeznań lub oświadczeń świadków i współwłaścicieli działki.
Na skutek zażalenia skarżących na bezczynność organ wyższego stopnia wyznaczył organowi postanowieniem z dnia 26 lipca 2011 r. 30-dniowy termin do załatwienia sprawy. Po otrzymaniu postanowienia w dniu 29 lipca 2011 r. organ nadal nie zawiadamiając o wszczęciu postępowania administracyjnego, kontynuował postępowanie wyjaśniające. Pismem z dnia 7 września 2011 r. organ zawiadomił inwestora i skarżących, że po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wszczął na wniosek skarżących szereg postępowań dotyczących określonych samowoli budowlanych. W zawiadomieniu wskazał, że w postępowaniach tych zostaną wykorzystane dowody zebrane przed ich wszczęciem i pouczył o treści art. 10 § 1 k.p.a. Następnie organ przeprowadził kolejne dowody.
W dniu 16 września 2011 r. wpłynęła do organu skarga do sądu administracyjnego na bezczynność.
Organ wniósł o oddalenie skargi, gdyż w dniu 10 października 2011 r. wydał decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W nin. sprawie organ prowadził postępowanie w sprawie samowolnej budowy budynku gospodarczego. Organ niewątpliwie pozostawał w bezczynności, skoro organ wyższego stopnia nakazał mu wydanie decyzji do dnia
29 sierpnia 2011 r., zaś organ w dniu 10 marca 2011 r. zawiadomił inwestora o przeprowadzeniu dowodu z przesłuchania tej strony i w dniu 17 marca 2011 r. dokonał tej czynności dowodowej. Kolejno organ zawiadamiał strony o dalszych czynnościach dowodowych i przeprowadzał dowody. Nie miało więc znaczenia, że dopiero w dniu
7 września 2011 r. organ zawiadomił o wszczęciu postępowania i to na wniosek skarżących. Sąd stwierdza, że organ nadzoru budowlanego wszczął postępowanie w sprawie samowoli budowlanej oczywiście z urzędu i nastąpiło to w dniu
10 marca 2011 r. w którym zapoznał inwestora z pismami skarżących i zawiadomił go o terminie przesłuchania.
Organ zakończył to postępowanie decyzją umarzającą wydaną po wniesieniu skargi do sądu administracyjnego.
W takiej sytuacji procesowej przyjmuje się, że organ w ramach samokontroli uwzględnił uzasadnioną skargę zgodnie z art. 54 § 3 p.p.s.a. Organ stwierdził jednocześnie, że jego bezczynność miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa.
Skutki procesowe wydania decyzji samokontrolnej określa art. 161 § 1 pkt 3 i art. 201
§ 1 p.p.s.a. Przepisy te przewidują umorzenie postępowania sądowego jako bezprzedmiotowego (skoro uwzględnienie skargi przez sąd mogło polegać zgodnie z art. 149 p.p.s.a. na zobowiązaniu organu do wydania decyzji, a to już nastąpiło) oraz zwrócenie skarżącemu kosztów procesu przez organ. Sąd nie orzekł o przyznaniu skarżącym kosztów, skoro ich w nin. postępowaniu nie ponieśli.
PM 15.03.2012 r.