Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Palus po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 17 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej postanawia: odrzucić skargę.
A. W. (dalej: skarżący) reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Z treści odpowiedzi na skargę wynika, że skarga nie była poprzedzona zażaleniem do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie. Organ administracji publicznej z uwagi na powyższe wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej.
Zarządzeniem z dnia [...] września 2017 r. pełnomocnik skarżącego został wezwany do pisemnego wyjaśnienia, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi, czy przed jej wniesieniem skarżący wniósł zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie w trybie art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257) - dalej jako "k.p.a.".
Pismem z dnia [...] października 2017 r. pełnomocnik skarżącego wyjaśnił, że skarżący formalnie nie złożył zażalenia na podstawie art. 37 k.p.a. Zdaniem pełnomocnika, biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy oraz stanowisko orzecznictwa przytoczonego w piśmie, skarga na bezczynność jest uzasadniona i prawnie dopuszczalna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a." skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku skarg na bezczynność organu wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wniesienie zażalenia lub wezwania do usunięcia naruszenia prawa, przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby skarżący złożył takie wezwanie przed wniesieniem skargi do Sądu. Ponadto pełnomocnik skarżącego w treści pisma procesowego z dnia [...]października 2017 r. wskazał, że wniesienie niniejszej skargi nie zostało poprzedzone złożeniem zażalenia.
W tej sytuacji uznać należało, że w niniejszej sprawie nie został wyczerpany tryb przewidziany we wskazanym wcześniej art. 37 k.p.a.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.