Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Linska-Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 1 września 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Tadeusza N. postanawia odrzucić skargę.
Tadeusz N. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo z dnia 13.05.2004 r. zatytułowane jako odwołanie. W piśmie tym przedstawił trudną sytuację rodzinną związaną z tym, że sam musi utrzymywać czworo uczących się dzieci oraz żonę, która jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku.
W szczególności wskazał, że nie uzyskał "dopłaty do ogrzewania" i "dopłaty na naukę dzieci". Podniósł, że troje dzieci ukończyło szkołę średnią, ale kontynuują naukę, gdyż nie znaleźli zatrudnienia.
Zarządzeniem z dnia 25.05.2004 r. doręczonym Tadeuszowi N. w dniu 28.05.2004 r., wezwano go do usunięcia w terminie tygodniowym braków skargi przez: wskazanie numeru i daty zaskarżanej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności będącej przedmiotem skargi, oznaczenie organu, którego działalności lub bezczynności skarga dotyczy oraz określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Jednocześnie pouczono skarżącego, że nieusunięcie braków skargi w terminie spowoduje jej odrzucenie.
W wyznaczonym terminie T. N. nie usunął braków skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 zwanej dalej p.p.s.a.) - skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać:
1. wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności,
2. oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy,
3. określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
Skarga złożona do Sądu przez Tadeusza N. wskazanych warunków nie spełniała, w związku z czym skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi.
Nieusunięcie tych braków przez skarżącego sprawiło, że skardze nie można nadać właściwego biegu.
W konsekwencji należało orzec jak na wstępie, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.