Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. S. w przedmiocie wymierzenia grzywny Staroście B. postanawia oddalić wniosek.
Pismem z dnia 16 kwietnia 2012r. A. S. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wniosek o wymierzenie grzywny Staroście B., z uwagi na przekazanie do Sądu skargi z dnia 10 lutego 2012r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę z uchybieniem terminu przewidzianego w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Skarżący wskazał, że trzydziestodniowy termin, o którym mowa powyżej liczony winien być o nadania skargi w urzędzie pocztowym, co zostało dokonane w dniu 10 lutego 2012r., z uwagi na co ustawowy termin upływał względem organu w dniu 11 marca 2012r., skarga tymczasem wniesiona została w dniu 12 marca 2012r.
W odpowiedzi na wniosek Starosta B. wniósł o jego oddalenie, nie godząc się z interpretacją art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dokonaną przez skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, jest obowiązany przekazać sądowi skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Jedną z konsekwencji niezastosowania się do powyższego obowiązku jest - w myśl art. 55 § 1 p.p.s.a. możliwość nałożenia przez sąd administracyjny na organ grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do wymierzenia organowi grzywny, bowiem dochował on terminu, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a.
Mimo odmiennego sformułowania zawartego w art. 53 § 1 p.p.s.a. i art. 54 § 2 p.p.s.a., czyli "skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie" i "organ, o którym mowa w art. 54 § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia", nie jest zasadne ani zgodne z intencją ustawodawcy różnicowanie początku biegu terminu dla skarżącego i organu. Oczywistym jest, że nie tylko względem skarżącego termin bieg rozpoczyna od dnia doręczenia rozstrzygnięcia w sprawie, lecz również odnośnie organu początek terminu następuje z chwilą wniesienia skargi - rozumianego jako wniesienie jej do organu, a nie jako wniesienie do placówki nadawczej. W sytuacji, w której wolą ustawodawcy byłaby interpretacja w art. 54 § 2 p.p.s.a. dokonana przez skarżącego, użyłby on raczej sformułowania "organ, o którym mowa w art. 54 § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej nadania". Słowo "wniesienie" nie powinno być przedmiotem różnic interpretacyjnych, w sposób bezsporny rozumieć je należy, jako czynność dokonaną - zatem zakończoną, jako wniesienie skargi do organu potwierdzone w biurze podawczym tego organu, nie natomiast jako czynność dopiero wszczętą, a jeszcze niezakończoną. Zwrócić uwagę należy, iż mogłaby hipotetyczne nastąpić sytuacja, w której skarga nadana w konkretnym dniu, wpłynęłaby do organu po dłuższym okresie czasu, co oznaczałoby skrócenie czasu wyznaczonego organowi na udzielenie odpowiedzi na skargę, stawiając w uprzywilejowanej pozycji skarżącego.
Wskazać trzeba, iż data nadania przez skarżącego skargi w placówce nadawczej istotna jest z punktu oceny zachowania terminu przez skarżącego, nie natomiast z punktu widzenia zachowania terminu przez organ, bieg terminu względem którego, liczony jest dopiero od dnia wpływu skargi do biura podawczego czy kancelarii organu.
W niniejszej sprawie skarżący nadał skargę co prawda w dniu 10 lutego 2012r., jednakże wniesiona ona została dopiero w dniu 13 lutego 2012r. od tego zatem dnia liczyć należy trzydziestodniowy termin, w którym organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, jest obowiązany przekazać sądowi skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Oznacza to, że ustawowy termin upłynął względem organu w dniu 14 marca 2012r., skarga natomiast przekazana została do sądu w dniu 12 marca 2012r., zatem z bezsprzecznym zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a.
W związku z powyższym Sąd, na podstawie art. 55 § 1 w związku z art. 64 § 3 oraz art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji postanowienia.