Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 września 2018 r. wniosku B. K. i E. K. o wymierzenie grzywny Wójtowi Gminy P. w związku z nieprzekazaniem sądowi skargi na bezczynność organu w sprawie określenia wysokości kary za zniszczenie drzew p o s t a n a w i a wymierzyć Wójtowi Gminy P. grzywnę w kwocie 600 (sześćset) złotych. ,
Pismem z dnia 14 maja 2018 r. B. K. i E. K. złożyli, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, wniosek o wymierzenie grzywny Wójtowi Gminy P. (dalej: Wójtowi) za nieprzekazanie temu sądowi skargi na bezczynność organu, złożonej w organie w dniu 30 stycznia 2018 r.
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazali, że w dniu 30 stycznia 2018 r. złożyli w organie skargę na bezczynność tego organu, jednakże organ do dnia 14 maja 2018 r. nie przekazał jej wraz z aktami sprawy do sądu administracyjnego.
W odpowiedzi na wniosek Wójt wyjaśnił, że skarga nie została przekazana w terminie, gdyż pracownik zajmujący się tą sprawą przebywał na zwolnieniu lekarskim, a po powrocie do pracy, ze względu na dużą ilość nagromadzonych spraw, kwestia przekazania skargi została przeoczona.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Wniosek o wymierzenie organowi grzywny nie jest uzasadniony.
Stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej: p.p.s.a.), organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W razie zaś niezastosowania się przez organ administracji publicznej do powyższego obowiązku, sąd na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. może na wniosek skarżącego orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.
Wymierzenie grzywny organowi może zatem nastąpić w każdym przypadku niewypełnienia obowiązków, nawet jeżeli dopełnienie obowiązku wynikającego z przywołanego na wstępie art. 54 § 2 p.p.s.a. nastąpiło jeszcze przed rozpoznaniem wniosku o wymierzenie organowi grzywny. Grzywna ta ma bowiem charakter mieszany, tj. dyscyplinująco - restrykcyjny (por. postanowienie NSA z dnia 5 lipca 2006 r., sygn. akt II OSK 1024/06 oraz postanowienie WSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SO/Wa 8/08). Nadto wskazać należy, że użyte w art. 55 § 1 p.p.s.a. sformułowanie "sąd może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny oznacza, że podejmując rozstrzygnięcie w tej sprawie sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, tj.: przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi oraz okoliczność, czy organ przed rozpatrzeniem wniosku obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (tak: T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 259).
Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że Wójt nie wypełnił obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., w terminie określonym w tym przepisie. W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest bowiem, że skarga skarżących na bezczynność wpłynęła do organu w dniu 30 stycznia 2018 r., natomiast organ skargę wraz z aktami przesłał do WSA w Białymstoku w dniu 20 lipca 2018 r. Zatem termin na przekazanie skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy upływał w dniu 1 marca 2018 r. Jak wynika zaś z akt sprawy zarejestrowanej pod sygn. akt II SAB/Bk 97/18, skarga ta została przekazana przez organ do WSA w Białymstoku dopiero w dniu 20 lipca 2018 r. A zatem z opóźnieniem wynoszącym prawie pięciu miesięcy.
Zdaniem więc Sądu, nie ulega wątpliwości, że Wójt uchybił obowiązkowi terminowego przekazania skargi i akt sprawy do Sądu, co uzasadnia wymierzenie mu grzywny. Organ nie wykazał przy tym, aby zaistniały jakiekolwiek nadzwyczajne sytuacje, które usprawiedliwiałyby niemożność przekazania skargi i akt w terminie określonym w art. 54 § 2 p.p.s.a. Usprawiedliwienia takiego, zdaniem Sądu, nie stanową okoliczności wskazywane w odpowiedzi na wniosek.
Z uwagi na zaistniałą sytuację, a także uwzględniając fakt, że skarga oraz akta sprawy przekazane zostały z prawie pięciomiesięcznym przekroczeniem terminu, Sąd uznał, że kwota 600 zł będzie odpowiednia do stopnia popełnionych naruszeń a ponadto spełni swoją funkcję prewencyjną i represyjną.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 55 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.