Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, po rozpoznaniu w dniu 19 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. P. o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
M. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Starosty A. nr [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę ulicy [...] w A. W piśmie z [...] lipca 2016 r. Skarżący oświadczył, że wniosek jest zasadny albowiem w wyniku toczącego się postępowania przed Starostą A. Urząd Miasta straci swe prawo do dysponowania gruntem, który jest niezbędny do uzyskania pozwolenia na budowę.
Wojewoda P. w piśmie z dnia [...] września 2016 r. oświadczył, że wniosek złożony przez M. P. jest niezasadny, albowiem całość inwestycji zamyka się pasie drogowym i nie wchodzi na nieruchomości należące do osób fizycznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, cytowanej dalej: p.p.s.a. (t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 718 ze zm.) sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przy czym, jak przyjmuje się w orzecznictwie, chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (tak m.in. NSA w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r. sygn. akt GZ 138/04).
Obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji obciąża wnioskodawcę, dlatego też, aby Sąd mógł stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wnioskodawca musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest zasadne. Brak zatem we wniosku jakiejkolwiek argumentacji w tym przedmiocie, odwołującej się do konkretnych okoliczności sprawy lub też powołanie jedynie ustawowych zwrotów (istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków), uniemożliwia sądowi merytoryczną ocenę wniosku (vide: postanowienia NSA z dnia 21 kwietnia 2006 r., sygn. akt II FZ 167/06 oraz z 22 lutego 2008 r., sygn. II OZ 131/08). Sąd w przypadku braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie może działać w tym zakresie za stronę. Zgromadzona zaś dokumentacja sprawy może posłużyć jedynie weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w omówionym art. 61 § 3 p.p.s.a. (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt II OZ 766/08, Lex nr 493672 oraz postanowienie z 20 września 2011r., II GSK 1826/11). Sąd administracyjny orzeka bowiem na podstawie akt sprawy, ale nie prowadzi autonomicznego postępowania dowodowego. Rozpoznanie zgłoszonego wniosku odbywa się również bez badania zasadności skargi. Instytucja ochrony tymczasowej ma na celu niedopuszczenie do spowodowania w czasie trwania postępowania sądowego określonych negatywnych skutków, jakie mogą prawdopodobnie wyniknąć z wykonania aktu administracyjnego, aby nie zniweczyć ewentualnych efektów tegoż postępowania sądowego. Nie chodzi jednak o normalne, zwykłe konsekwencje wykonania aktu, ale o skutki dodatkowe, które nie stanowią wyłącznie odzwierciedlenia treści aktu, lecz dotyczą okoliczności będących ich następstwem o charakterze niebezpieczeństw kwalifikowanych (tak m.in. WSA w Rzeszowie w postanowieniu z dnia 16 lutego 2015r. II SA/Rz 78/15, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).