Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku Wydziału II: Tomasz Oleksicki po rozpoznaniu w dniu 02 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku w przedmiocie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi B. O. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. w przedmiocie zasiłku celowego postanawia 1. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
B. O. wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata podając, iż pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z pełnoletnim, studiującym synem M. O. Źródło miesięcznego utrzymania rodziny stanowi dodatek mieszkaniowy - 184,49 zł oraz dochód z tytułu prac dorywczych wykonywanych przez wnioskodawczynię i M. O. w łącznej kwocie 600 zł. W skład majątku rodziny wchodzi mieszkanie własnościowe o powierzchni [...] m-. Skarżąca nie posiada zgromadzonych oszczędności i przedmiotów wartościowych. B. O. jest osobą schorowaną, ze względu na zły stan zdrowia nie może podjąć pracy, nie ma również uprawnień rentowych (k. 8 - 9). Do akt sprawy wnioskodawczyni dołączyła zaświadczenie lekarskie (k. 10).
Ad 1. Na wstępie należy odnieść się do wniosku B. O.
w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych.
Zgodnie z treścią art. 239 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych.
Niniejsza sprawa dotyczy zasiłku celowego, należy zatem do kategorii spraw wymienionych w powołanym przepisie.
W związku z tym, iż skarżąca korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych tj. nie musi uiszczać tych kosztów w sprawie niniejszej z mocy samej ustawy na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 239 pkt 1 lit. a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi odmówiono przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, o czym orzeczono jak w sentencji.
Ad 2. Z uwagi na powyższe wniosek złożony przez B. O. podlegał rozpoznaniu w części przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Zgodnie z treścią art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W rozpatrywanym przypadku B. O. dowiodła, iż nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia adwokata bez uszczerbku utrzymania koniecznego.
Należy bowiem stwierdzić, iż w złożonym oświadczeniu wnioskodawczyni wykazała, że wysokość miesięcznego dochodu dwuosobowej rodziny stanowi łączna kwota 784,49 zł (dodatek mieszkaniowy, dochód z tytułu wykonywanych prac dorywczych). W skład majątku skarżącej wchodzi mieszkanie własnościowe o powierzchni [...] m-. B. O. cierpi na choroby o. (a., zwyrodnienie s., o.), z tego powodu nie może znaleźć pracy.
W tym miejscu należało zatem stwierdzić, że wysokość miesięcznego dochodu rodziny bezspornie wystarcza jedynie na pokrycie podstawowych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem. Ponadto skarżąca nie posiada zgromadzonych oszczędności oraz przedmiotów wartościowych. W tej sytuacji należy skonstatować, iż B. O. nie jest w stanie zgromadzić dostatecznej ilości środków finansowych do równoczesnego zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych oraz pokrycia kosztów ustanowienia adwokata w sprawie niniejszej, bez uszczerbku utrzymania koniecznego.
Dlatego też, mając na uwadze powyższe na podstawie art. 245 § 3 w zw.
z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.