Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze wniosku Z. M. o wymierzenie Staroście grzywny za nieprzekazanie skargi dotyczącej przewlekłości postępowania w sprawie likwidacji urządzenia wodnego postanawia: wymierzyć Staroście grzywnę w wysokości 10.000 (słownie: dziesięć tysięcy) złotych.
Z. M. we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. domagał się wymierzenia Staroście grzywny za nieprzekazanie przez ten organ Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku skargi z dnia 10 marca 2014 r.. Skarga ta dotyczyła bezczynności Starosty w załatwieniu sprawy zainicjowanej wnioskiem Z. M. z dnia 6 września 2011 r. w sprawie likwidacji urządzenia wodnego - progu wodnego na rzece Gwiazda w miejscowości Borowy Młyn. Wnioskodawca wskazał, że wyrokiem z 27 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzje Starosty i Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej wydane w sprawie odmowy likwidacji progu wodnego na rzece. W dniu 11 marca 2014 r. do Starosty skarżący złożył skargę na przewlekłość w ponownie prowadzonym postępowaniu. Do dnia złożenia wniosku o wymierzenie grzywny, tj. do dnia 2 lipca 2014 r. skarga nie została przekazana do Sądu.
Zarządzeniem z 7 października 2014 r. Przewodnicząca Wydziału II wezwała Starostę do złożenia odpowiedzi na wniosek o wymierzenie temu organowi grzywny. Zarządzenie to odebrane zostało w dniu 10 października 2014 r. i pozostało bez reakcji organu.
Wobec braku odpowiedzi organu na to wezwanie, zarządzeniem z 7 listopada 2014 r. ponaglono Starostę do wykonania wezwania. Ponaglenie to odebrane zostało przez organ w dniu 17 listopada 2014 r.. Na mocy zarządzenia z dnia 8 grudnia 2014 r. ponownie ponaglono Starostę do nadesłania odpowiedzi na wniosek Z. M. o wymierzenie organowi grzywny z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej przewlekłości postępowania w sprawie likwidacji urządzenia wodnego. Organ odpowiedzi nie udzielił, nie przekazał także do Sądu skargi Z. M. z dnia 10 marca 2014 r., jak również odpowiedzi na tę skargę oraz akt sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r. poz. 270; dalej ustawa ta powoływana jako p.p.s.a. ) statuuje zasadę, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na nią w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 p.p.s.a). Termin ten liczony jest od dnia otrzymania przez organ przedmiotowej skargi.
W myśl art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że grzywna ta spełnia funkcję dyscyplinującą, która polega na przymuszeniu organu do przesłania skargi, odpowiedzi na nią oraz akt sprawy. Funkcja ta aktualizuje się zatem wtedy, gdy organ nie dopełnił tej czynności, a sąd chce na nim wymusić jej dokonanie. Wymierzenie grzywny z art. 55 § 1 p. p. s. a. pełni również funkcję prewencyjną. Ukaranie organu służy bowiem także zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości, zarówno przez ukarany organ, jak i przez inne organy (por. postanowienie NSA z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt l OZ 996/2010; LexPolonica nr 2483087).