Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 23 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy sprawy z wniosku Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie sporu kompetencyjnego w sprawie umieszczenia w domu pomocy społecznej postanawia: stwierdzić swą niewłaściwość i sprawę przekazać do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Kierownikiem Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej a Kierownikiem Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w sprawie umieszczenia K. B. w domu pomocy społecznej.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że K. B. wystąpiła do obu wyżej wskazanych ośrodków pomocy społecznej o umieszczenie jej w domu pomocy społecznej wskazując zarówno swój adres zameldowania na terenie Gminy S. D., jak również adres zamieszkania w U. na terenie Gminy R.-N..
Zgodnie z art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Przez miejsce zamieszkania osoby fizycznej należy rozumieć, zgodnie z art. 25 Kodeksu cywilnego miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. W wypadkach szczególnie uzasadnionych, spowodowanych sytuacją osobistą osoby ubiegającej się o świadczenie, właściwą miejscowo jest gmina miejsca pobytu tej osoby ( art. 101 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Stosownie zaś do art. 15 § 1 pkt 4 spory, o których mowa w art. 4 ustawy, rozstrzyga Naczelny Sąd Administracyjny.
Art. 5 § 2 pkt 6 Kpa stanowi, że przez organy jednostek samorządu terytorialnego rozumie się organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze. Z art. 22 § 1 pkt 1 Kpa wynika, że spory między organami jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem przypadków określonych w pkt 2-4 rozstrzyga wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu- sąd administracyjny.
W niniejszej sprawie powstał spór pomiędzy organem Gminy S. D. a organem Gminy Miasta R.-N. Organy te nie posiadają wspólnego organu wyższego stopnia.
Z art. 59 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie sądu może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
Z powyższych względów Sąd orzekł w sentencji postanowienia na podstawie art. 59 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.