Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Przybielski Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant: Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2007 r. na rozprawie sprawy z wniosku G. S. o rozpoznanie sprawy na podstawie odpisu skargi postanawia: oddalić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2006 r. w sprawie II SO/Gd 4/06 wymierzył Burmistrzowi Miasta grzywnę z powodu nieprzekazania Sądowi skargi G S. wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy. Postanowienie to stało się prawomocne w dniu 29 sierpnia 2006 r., kiedy to Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną wniesioną na nie przez Burmistrza Miasta. Mimo tego skarga G. S. nie została przekazana do Sądu. W tej sytuacji G. S. w piśmie z dnia 25 października 2006 r. zażądała rozpoznania sprawy na podstawie załączonego odpisu skargi. Rozpoznając ten wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 55 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) jeżeli organ nie przekazał sądowi skargi mimo wymierzenia grzywny, sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości. W niniejszej sprawie stan prawny i faktyczny przedstawiony w skardze budzi uzasadnione wątpliwości. W szczególności nie jest jasne, czego skarga dotyczy. Ze skargi oraz dokumentów przedstawionych przez skarżącą, w tym dokumentów zgromadzonych w sprawie II SO/Gd 4/06, wynika, że skarżąca kwestionuje przejście na własność Skarbu Państwa działek nr 91/2, nr 123 i nr 127, które stały się własnością Skarbu Państwa z mocy prawa na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. nr 27, poz. 192 ze zm.). Jednocześnie skarżąca nie wskazuje decyzji lub innego aktu organu administracji publicznej, który by skarżyła, ani też nie określa bezczynności takiego organu. Natomiast na rozprawie w dniu 21 lutego 2007 r. skarżąca wyjaśniła, iż chodzi jej o zapłatę odszkodowania za wskazane nieruchomości oraz że o ustalenie i wypłacenie tego odszkodowania występowała do Burmistrza Miasta, przy czym nie była pewna co do ich aktualnego stanu prawnego. Z kolei w piśmie z dnia 10 lutego 2007 r. wykazała, iż domagała się stwierdzenia nieważności zarządzenia Naczelnika Miasta z 23 maja 1984 r., które było podstawą przejścia tych nieruchomości na własność Skarbu Państwa, i w związku z tym Wojewoda podjął w dniu 30 stycznia 2007 r. decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności tego aktu, od której skarżąca odwołała się do organu wyższego stopnia, przy czym Wojewoda ustalił, iż odszkodowanie zostało już ustalone. W tej sytuacji żądanie skarżącej, aby rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi nie może być uwzględnione, gdyż stan prawny i faktyczny przedstawiony w skardze budzi uzasadnione wątpliwości. W konsekwencji Sąd na podstawie art. 55 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oddalił wniosek skarżącej.
Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd przyjął następującą wykładnię przepisów Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczących żądania rozpoznania sprawy na podstawie odpisu skargi.