Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. G. i A. G. o wymierzenie grzywny Radzie Gminy z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej niewykonania wyroku sądu w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia umorzyć postępowanie.
M. i A. G. w dniu 11 marca 2008 r. złożyli w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku wniosek, z którego wynika, iż domagają się zobowiązania Rady Gminy do dostarczenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargi z dnia 7 listopada 2007 r. na niewykonanie wyroku sądu (w sprawie sygn. akt II SA/Gd 297/06). Ponadto wnieśli o wymierzenie Radzie Gminy grzywny z powodu nieprzekazania do sądu administracyjnego w terminie wskazanej powyżej skargi.
Rada Gminy pismem z dnia 21 marca 2008 r., nadanym 25 marca 2008 r., wyjaśniła, iż skarga z dnia 7 listopada 2007 r. została rozpatrzona na sesji Rady Gminy i w dniu 28 grudnia 2007 r. wraz z aktami administracyjnymi oraz stanowiskiem Rady Gminy została przesłana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, listem zwykłym, zamiast poleconym. Do pisma dołączona została skarga oraz akta administracyjne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie wymierzenia grzywny Radzie Gminy za nieprzekazanie w terminie skargi należało umorzyć.
Niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), według którego w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 tej ustawy (organ do którego wpłynęła skarga przekazuje ją sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia), sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny.
Na wstępie rozważań wskazać należy, iż wykładania przytoczonego wyżej przepisu nie jest jednolita w orzecznictwie sądów administracyjnych. W tezie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2006 r. sygn. akt II OSK 1024/06 wskazano, iż "wyłączną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny (art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2 powołanej ustawy w terminie przewidzianym w tym przepisie." (por. ONSA i WSA nr 6/2006, poz. 156). Podobne stanowisko można znaleźć w postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 grudnia 2006 r., sygn. akt II SO/Ol 10/06, w którym sąd ten stwierdził między innymi: " wniosek skarżącego, o jakim mowa w art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) należy merytorycznie rozpatrzyć, niezależnie od momentu wykonania przez organ ciążącego na nim z mocy art. 54 § 2 tej ustawy obowiązku. Wymierzenie organowi grzywny nie ma jedynie na celu dyscyplinowanie organu, ale stanowić ma również sankcję za naruszenie podstawowego prawa jednostki do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Sformułowania zawarte w treści art. 55 § 1 prowadzą do wniosku, że wyłączną, materialnoprawną przesłanką do wydania orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2 w terminie przewidzianym w tym przepisie." (Baza orzeczeń Lex nr 202885)