Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. T. o wymierzenie grzywny Prezydentowi Miasta T. za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę w sprawie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość w kwestii zażalenia organu na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 stycznia 2015 r., sygn. akt II SO/Gl 8/14 postanawia: 1. uchylić postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 stycznia 2015 r., sygn. akt II SO/Gl 8/14; 2. wymierzyć Prezydentowi Miasta T. grzywnę w kwocie 800 (osiemset) złotych za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach skargi, odpowiedzi na skargę oraz akt sprawy; 3. zasądzić od Prezydenta Miasta T. na rzecz wnioskodawczyni A. T. kwotę 340 zł (słownie: trzystu czterdziestu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2015 r., sygn. akt II SO/GI 8/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wymierzył Prezydentowi Miasta T. grzywnę w kwocie [...] złotych za nieprzekazanie temu Sądowi skargi, odpowiedzi na skargę oraz akt sprawy.
W ustawowym terminie Prezydent Miasta T. wniósł na powyższe postanowienie zażalenie, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia kosztów postępowania. W jego uzasadnieniu zarzucono naruszenie prawa materialnego, tj. art. 55 § 1 w związku z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. polegające na mylnym przyjęciu, że sam fakt naruszenia obowiązku powoduje odpowiedzialność organu oraz pominięciu okoliczności, iż grzywna i związana z nią dolegliwość dla organu winna być proporcjonalna do negatywnych konsekwencji, jakie wnioskującemu o wymierzenie grzywny przyniosło niedopełnienie przez organ dyspozycji z art. 54 § 2 p.p.s.a. Dodatkowo zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 141 § 4 p.p.s.a. podnosząc, że przy wymierzaniu grzywny nie wzięto pod uwagę przyczyn niewypełnienia obowiązku, jak również tego, czy wnioskujący o wymierzenie grzywny poniósł negatywne konsekwencje z tym związane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 195 § 2 p.p.s.a. jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.
Stosując przywołaną wyżej regulację na gruncie tej sprawy uznać należało, że wniesione przez organ administracji zażalenie na postanowienie o wymierzeniu grzywny jest oczywiście uzasadnione, lecz tylko w zakresie uzasadnienia wysokości wymierzonej grzywny, a tym samym należało zaskarżone postanowienie uchylić i ponownie rozpatrzyć wniosek.
Przede wszystkim wskazać należy, że stosownie do treści art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 p.p.s.a.). W myśl zaś art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.