Dnia 4 września 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 4 września 2014 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J.M. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Regionalnym Konserwatorem Przyrody a Prezydentem Miasta w przedmiocie rozpoznania wniosku J.M. o podjęcie działań ochronnych pomnika przyrody postanawia: 1. stwierdzić swą niewłaściwość do rozpoznania niniejszego wniosku, 2. przekazać sprawę do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
J.M. pismem z dnia [...] września 2014r. złożył wniosek o rozpatrzenie sporu pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej.
Powołując się na przepis art. 22 § 2 w związku z § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjne (Dz. U. z 2013 poz. 267 ze zm. -dalej jako k.p.a. ) wnioskodawca zwrócił się o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Regionalnym Konserwatorem Przyrody będącym następcą prawnym Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody a Prezydentem Miasta, w zakresie nadzoru nad pomnikami przyrody.
Wyjaśnił, iż wystąpił do Regionalnego Konserwatora Przyrody o podjęcie interwencji w sprawie działań ochronnych pomnika przyrody - buk zwyczajny odmiana purpurowa, mających na celu zabezpieczenie przed atakiem grzyba hubiaka pospolitego. Organ ten na podstawie ar. 124 ust. 2 w zw. z 123 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 ze zm.) przekazał sprawę Prezydentowi Miasta. Wnioskodawca podkreślił, iż niejednoznaczność powołanej ustawy w konfrontacji z zapisami art. 44 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody ( Dz. U. z 2013 r. poz. 627 ze zm.) oraz przepisami rozporządzenia Wojewody w zakresie nadzoru nad ustanowionymi pomnikami przyrody nie pozwalają na jednoznaczne ustalenie organu właściwego do sprawowania tego nadzoru, co w konsekwencji prowadzi do niszczenia pomników przyrody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl przepisu art. 22 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego spory kompetencyjne między organami jednostek samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej rozstrzyga sąd administracyjny.
.
Prezydent miasta, w myśl art. 11 a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) jest organem samorządu terytorialnego gminy, tymczasem w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy i obejmuje w szczególności sprawy ochrony środowiska i przyrody. Wójt, burmistrz, prezydent miasta jest organem wykonawczym gminy, do którego kompetencji należy zgodnie z postanowieniami art. 39 ust. 1 u.s.g. m.in. wydawanie decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Jednocześnie w myśl art. 91 pkt 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody pełni on funkcję organu ochrony przyrody. Z kolei regionalny konserwator przyrody, będący zastępcą regionalnego dyrektora ochrony środowiska występuje w charakterze organu administracji rządowej (art. 124 ust. 2 w zw. z art. 123 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko). Uwzględniając powyższe w przypadku zaistnienia sporu kompetencyjnego pomiędzy tymi organami, właściwym jest sąd administracyjny.