Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 24 lipca 2009 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. M. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego, adwokata złożonego przed wniesieniem skargi w przedmiocie uchwalenia zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta p o s t a n a w i a I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości, II. ustanowić dla K. M. radcę prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych. III. oddalić wniosek o ustanowienie adwokata.
K. M. złożyła w dniu 30 czerwca 2009 r. formularz PPF wnosząc o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego, adwokata do sporządzenia skargi w przedmiocie uchwalenia zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta.
Ze formularza złożonego w niniejszej sprawie i sprawie sygn. akt II SA/Ke 252/09 wynika, że wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe i utrzymuje się z emerytury w wysokości 1980 zł brutto miesięcznie. Komornik zajmuje 500 zł miesięcznie, a do dyspozycji skarżącej pozostaje kwota 1150 zł netto. Skarżąca nie wykazała innego majątku oprócz własności - domu wielkości 46 m kw z 1950 r. , który wymaga remontu oraz 2 ha ugoru. Wnioskodawczyni jest zadłużona dwóch bankach na kwotę 8800 zł. Spłaca jedynie odsetki w wysokości 150 zł miesięcznie, gdyż nie stać jej na spłacanie kapitału. Ponadto skarżąca spłaca koszty postępowania sądowego w sądzie w [...] po 100 zł miesięcznie do grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni wydaje na zakup lekarstw 100 zł miesięcznie.
Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.
Stosownie do art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Zgodnie z art. 245 § 1 i art. 246 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego). Ubiegający się o przyznanie prawa pomocy winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
W rozpatrywanej sprawie wnioskodawczyni w sposób przekonujący wykazała, że nie stać jej na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z wyboru i poniesienie kosztów sądowych. Przemawia za tym przede wszystkim przede fakt, że skarżąca jest zadłużona i po przymusowym uregulowaniu należności z różnych tytułów wobec kilku wierzycieli oraz zakupieniu lekarstw do jej dyspozycji pozostaje kwota, która może wystarczyć jedynie na zaspokojenie bieżących potrzeb życiowych. Wnioskodawczyni nie posiada oszczędności, przedmiotów wartościowych, a posiadane nieruchomości nie tylko nie przynoszą dochodu, ale i wymagają nakładów finansowych.
Wobec powyższego działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7, art. 243 § 1, art. 245, art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.