Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Sędzia WSA Renata Detka po rozpoznaniu w dniu 14 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku E.M. o zwolnienie od kosztów sądowych złożonego przed wniesieniem skargi w przedmiocie bezczynności Prezydenta Miasta K. postanawia: oddalić wniosek.
W dniu 14 lipca 2005 r. E. M. złożył wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek został złożony przed wniesieniem skargi na bezczynność Prezydenta Miasta K.
Ze złożonego oświadczenia wynika, że E.M. prowadzi gospodarstwo domowe z żoną i dorosłą córką. Osiągają oni dochód miesięczny brutto w wysokości 4005,67 zł, na który składają się dwie emerytury: wnioskodawcy w wysokości 1788,30 zł i żony - 1017,37 zł oraz wynagrodzenie ze stosunku pracy córki - 1200 zł. Oprócz mieszkania spółdzielczego wielkości 46 m kw. E. M. nie posiada innego majątku. Wraz z żoną ponoszą miesięczne wydatki na leki w kwocie 300 zł.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). Ubiegający się o taką pomoc winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Uwzględniając sytuację życiową, niezbędne wydatki związane z utrzymaniem oraz stan majątkowy wnioskodawcy, w tym stałe dochody z emerytur jego i żony, Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że jest on w stanie uiścić wpis sądowy, wynoszący w rozpatrywanej sprawie 100 zł oraz zgromadzić odpowiednie środki na pokrycie ewentualnych późniejszych kosztów sądowych .
Wobec powyższego na podstawie art. 243 w związku z art. 246 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.