Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 28 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K.W. o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta R. postanawia: 1. wymierzyć Burmistrzowi Miasta R. grzywnę w wysokości 100 zł (sto złotych), 2. zasądzić od Burmistrza Miasta R. na rzecz K.W. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia [....] sierpnia 2010 r. K.W. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta R. w związku z nieprzekazaniem przez ten organ jego skargi w terminie.
Wnioskodawca wskazał, iż w dniu [....] lipca 2010 r. wniósł skargę na bezczynność Burmistrza Miasta R. w przedmiocie wniosku skarżącego z dnia [....] lipca 2010 r. o udostępnienie informacji publicznej. Skarżący wskazał, iż do dnia wniesienia wniosku organ nie wykonał ciążącego na nim obowiązku przekazania skargi do sądu administracyjnego, pomimo iż ma obowiązek przekazania skargi w terminie 30 dni.
W odpowiedzi na wniosek, Burmistrza Miasta R. wniósł o odrzucenie wniosku oraz ewentualnie o jego oddalenie. W obszernym uzasadnieniu organ wskazał m.in., iż przedmiotowa skarga została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w dniu 24 sierpnia 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. 2003 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że w razie niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania skargi do sądu w terminie trzydziestu dni od jej wniesienia, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Redakcja tego przepisu, którego celem jest dyscyplinowanie organów do terminowego wykonania obowiązków określonych w art. 54 § 2 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a w myśl której Sąd może orzec o nałożeniu grzywny wskazuje, że podejmując rozstrzygnięcie Sąd winien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a nie tylko sam fakt naruszenia przepisu art. 54 § 2. W szczególności do okoliczności takich należy okres jaki upłynął od wniesienia skargi i przyczyny niewypełnienia obowiązku w terminie, a także okoliczność czy organ przed rozpatrzeniem wniosku obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu.
Sąd stwierdził, iż rzeczywiście organ przekazał skargę K.W,. na bezczynność Burmistrza Miasta R. dopiero w dnu 24 sierpnia 2010 r., czyli z jednodniowym opóźnieniem. Jednocześnie nie dopatrzył się po stronie organu okoliczności usprawiedliwiających niedopełnienie obowiązku przez organ, zatem wymierzenie grzywny w tej sytuacji jest zasadne.
Na poparcie wyrażonego przez Sąd stanowiska można powołać tezę do postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 2 marca 2010 r. II SO/Ol 42/09 , Lex Nr LEX nr 560396, w której stwierdzono, iż przekazanie akt sprawy przez organ nastąpiło z uchybieniem trzydziestodniowego terminu wynikającego z art. 54 § 2 p.p.s.a. Samo jednak wykonanie obowiązku, określonego we wskazanym przepisie, nie uzasadnia odstąpienia od wymierzenia grzywny. Wymierzenie grzywny w takiej sytuacji nie tylko pełni funkcje represyjną, ale ma ono także funkcję prewencyjną i służy zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości. Podobnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w postanowieniu z dnia 9 lutego 2010 r. I OZ 78/10 LEX nr 558239 podniósł, iż dopełnienie obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi lecz z uchybieniem terminu przez organ, nie skutkuje oddaleniem wniosku o wymierzenie organowi grzywny.
Wymierzając organowi grzywnę w wysokości 100 zł Sąd wziął pod uwagę, iż organ wykonał obowiązek przedłożenia skargi z nieznacznym uchybieniem terminu wynikającego z art. 55 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Okoliczności powyższe przemawiają, zdaniem Sądu, za wymierzeniem grzywny organowi, gdyż rzeczywiście uchybił on obowiązkowi z art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sadami administracyjnymi.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 55 § 1 Prawa o postępowaniu przed sadami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 200 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.