Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara - Dubiel po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku FUNDACJI [...] w W. o wymierzenie grzywny Szpitalowi [...] w K. sp. z o.o. z powodu nieprzekazania skargi wraz z aktami sprawy postanawia wymierzyć Szpitalowi [...] w K. sp. z o.o. grzywnę w kwocie 100 (sto) złotych.
Fundacja [...] w W. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosek o wymierzenie Szpitalowi [...] w K. sp. z o.o. grzywny z powodu niewykonania obowiązku przekazania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie skargi Fundacji z dnia 9 czerwca 2017 r. wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy.
Fundacja wskazała, że złożyła w dniach 24 czerwca 2016 i 1 grudnia 2016 roku wniosek o udzielenie przez Szpital informacji publicznej. Organ nie udzielił żadnej odpowiedzi na złożone pisma, w związku z czym w dniu 9 czerwca 2017 roku Wnioskodawca złożył za pośrednictwem organu skargę na bezczynność organu. Skarga została skutecznie doręczona w dniu 13 czerwca 2017 roku. Z informacji uzyskanej przez Wnioskodawcę telefonicznie w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Krakowie wynika, że skarga nie została przekazana do WSA.
Wniesiono o wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 55 §1 p.p.s.a., a nadto w wypadku, gdy wymierzenie grzywny nie przyniesie skutku - o rozpoznanie skargi na podstawie niniejszego wniosku.
W odpowiedzi na wniosek Szpital [...] w K. sp. z o.o. poinformował, że odpowiedź na wniosek o udostępnienie informacji publicznej została nadana na adres wnioskującego 4 lipca 2017 r., jednak nie została odebrana przez adresata i została zwrócona nadawcy 3 sierpnia 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm. - oznaczana dalej jako p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Jak stanowi art. 54 § 2 p.p.s.a., organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W myśl art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania w terminie skargi do sądu, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. Celem tego przepisu jest dyscyplinowanie organów do terminowego wykonania obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. lub w przepisach szczegółowych. Zgodnie z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1764 z późn. zm.; dalej ustawa powoływana jako u.d.i.p.) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę w zakresie udostępnienia informacji publicznej następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi. Przepis ten znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie, bowiem skarga na bezczynność dotyczyła właśnie dostępu do informacji publicznej.
Z przedstawionych regulacji prawnych jednoznacznie wynika, że podmiot, za pośrednictwem którego kierowana jest dla sądu administracyjnego skarga w przedmiocie dostępu do informacji publicznej jest bezwzględnie obowiązany przekazać to pismo sądowi wraz z kompletem akt sprawy w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi (art. 21 pkt 1 u.d.i.p.).
Załączone do skargi dokumenty wskazują na złożenie dwukrotnie wniosku o udostępnienie informacji publicznej (pismami z 24 czerwca i 1 grudnia 2016 r.), jak również na złożenie skargi do WSA za pośrednictwem Szpitala.
Tym samym w niniejszej sprawie wystąpiły przesłanki do nałożenia grzywny.
W odpowiedzi na wniosek Szpital nie odnosi się do kwestii złożenia do jego rąk i przesłania bądź nieprzesłania do WSA tak złożonej skargi, lecz jedynie do kwestii odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Na obecnym etapie postępowania nie ma to znaczenia, bowiem warunkiem odniesienia się do tych argumentów jest przesłanie skargi do Sądu, co umożliwi nadanie biegu skardze na bezczynność. Aktualnie Sąd bada jedynie, czy obowiązki wymienione w art. 54 § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 21 pkt 1 u.d.i.p.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 55 p.p.s.a.