Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M.B. w przedmiocie wymierzenia grzywny Burmistrzowi Miasta i Gminy N. postanawia: wymierzyć Burmistrzowi Miasta i Gminy N. grzywnę w wysokości 1000 zł za nie przekazanie skargi M.B. z dnia 31 lipca 2009 r. na bezczynność organu
W dniu [....] 2009 r. M.B. złożyła za pośrednictwem Burmistrza Mistrza i Gminy N. skargę na bezczynność ww. organu w sprawie szamba znajdującego się na działce nr [....] w S. Organ w dniu [....] 2010 r. przekazał skargę wraz z odpowiedzią na skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
W dniu [....] 2010 r. M.B. złożyła w tut. Sądzie wniosek o wymierzenie Burmistrzowi Miasta i Gminy N. grzywny za nie przekazanie ww. skargi na bezczynność do sądu.
Burmistrz Miasta i Gminy [....] w odpowiedzi na wniosek wniósł o odstąpienie od wymierzenia grzywny, względnie o wymierzenie grzywny w najniższej z możliwych wysokości. W uzasadnieniu wskazał, że przekazanie skargi ze znacznym uchybieniem terminu wynikało z faktu, że pracownik urzędu odpowiedzialny za jej przekazanie błędnie zrozumiał adnotację "ad acta" zamieszczonej na egzemplarzu skargi, pod którym znajdowały się dopięte egzemplarze skargi bez takiej adnotacji przeznaczone do wysłania do sądu, co skutkowało pozostawieniem wszystkich pism w urzędzie. Wskazał przy tym, że skarżąca "zasypuje" organ licznymi pismami, angażując w te sprawy pracowników różnych wewnętrznych jednostek organizacyjnych urzędu. Taki stan rzeczy może stanowić przyczynę różnego rodzaju nieporozumień wiążących się z szeroko rozumianym załatwianiem tych spraw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Wniosek o wymierzenie grzywny organowi za nie przekazanie skargi i akt sprawy w terminie jest zasadny.
Stosownie do art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, ma prawny obowiązek przekazać skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
Stosownie zaś do art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Wyjaśnić należy też, iż cytowany przepis art. 55 § 1 p.p.s.a. nie obliguje sądu do wymierzenia grzywny. Kwestia ta pozostawiona jest uznaniu sądu orzekającego. Sąd "może" orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Oznacza to, iż przy rozstrzygnięciu wniosku skarżącego należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, tj.: jej charakter, przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi, oraz okoliczność, czy organ przed rozpatrzeniem wniosku obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu.
W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że Burmistrz Miasta i Gminy [....] nie uczynił zadość wymogom cytowanego art. 54 § 2 p.p.s.a. Jak wynika bowiem z akt sprawy skarga na bezczynność została złożona w dniu [....] 2009 r. W związku z tym organ ten obowiązany był najpóźniej 30 sierpnia 2009 r. przekazać Sądowi przedmiotową skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Natomiast jej przesłanie do sądu nastąpiło dopiero w dniu 30 marca 2010 r., a zatem po upływie kilku miesięcy i już po wniesieniu przez M.B. wniosku o wymierzenie organowi grzywny. Zaniedbanie ze strony pracownika urzędu nie może stanowić usprawiedliwienia dla niewypełnienia przez organ obowiązków nałożonych na niego ustawą o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 cytowanej ustawy wymierzył organowi grzywnę. W ocenie Sądu, z uwagi na okoliczności sprawy, w szczególności przyczynę uchybienia terminowi jak również czas jaki upłynął od wniesienia skargi grzywna orzeczona w wysokości 1000 zł jest adekwatna.