Dnia 30 września 2010 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi - Wydział II Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 30 września 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku K.S. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K.S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego postanawia przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. AG
K.S. wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych w związku ze skargą na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego.
Jak wynika z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, osiąga dochód z tytułu emerytury w wysokości 1846,74 złotych. Skarżąca zamieszkuje samotnie w mieszkaniu należącym do wnuka, nie deklaruje posiadania majątku, oszczędności ani papierów wartościowych. W uzasadnieniu skarżąca podała, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych. Dochody uzyskiwane z tytułu emerytury przeznaczane są w całości na wydatki związane z codzienną konieczną egzystencją, utrzymaniem mieszkania (czynsz - 235 złotych, energia elektryczna - 40 złotych, telefon - 50 złotych), zapewnieniem opieki lekarskiej oraz zakupem leków. Strona podała, że cierpi na liczne choroby, od wielu lat leczy się kardiologicznie (nadciśnienie tętnicze), diabetologicznie (cukrzyca), okulistycznie, reumatologicznie.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 p.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Prawo pomocy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony postępowania. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji winny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.
W rozpoznawanej sprawie kwestią wymagającą rozważenia jest prawo strony skarżącej do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Biorąc pod uwagę informacje przedstawione przez skarżącą, należy stwierdzić, iż wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie. Na uwadze należało mieć przede wszystkim fakt, iż skarżąca jest osobą starszą (80 lat), schorowaną i deklaruje osiąganie dochodów jedynie z tytułu emerytury, których wysokość nie pozwala na pokrycie kosztów pełnego udziału w postępowaniu przed sądem administracyjnym.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG