Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor (sprawozdawca), Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal, Asesor WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2006 r. na rozprawie sprawy z wniosku M. W. o wymierzenie grzywny Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej za nieprzekazanie do Sądu skargi w sprawie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a odmówić wymierzenia grzywny
W dniu 26 czerwca 2006r. M. W. złożył w sądzie pismo domagając się wymierzenia grzywny Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej za nieprzekazanie do Sądu skargi w sprawie zasiłku okresowego.
Skarżący wyjaśnił, że w dniu 8 grudnia 2005r. wniósł o przyznanie zasiłku okresowego, ale GOPS wniosku nie rozpoznał. Następnie w dniu 12 kwietnia 2006r. złożył skargę do Samorządowego Kolegium Odwoławczego , a w dniu 19 kwietnia 2006r. w organie I instancji skargę na bezczynność tj. niezałatwienie sprawy przez GOPS, której nie przekazano do Sądu. M. W. wezwany do sprecyzowania, jakiego organu domaga się ukarania wyjaśnił, że Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej
W odpowiedzi na wniosek organ I instancji wniósł o jego oddalenie wyjaśniając, że wniosek M. W. z dnia 8 grudnia 2005r. o świadczenie na bytowanie został rozstrzygnięty wraz z wnioskami jego matki T. W. (z którą wnioskodawca prowadził wspólne gospodarstwo domowe) w jednej decyzji z dnia [...] ., znak: [...] przyznającej T. W. zasiłek celowy. Poza tym rodzina skarżącego w okresie od dnia 1 listopada 2005r. do dnia 31 grudnia 2005r. objęta była pomocą w formie zasiłku okresowego na podstawie decyzji z dnia [...]., Nr [...]
W tej sytuacji postanowieniem z dnia [...]. Samorządowe Kolegium Odwoławcze traktując pismo M. W. z dnia 6 kwietnia 2006r. (data wpływu 12 kwietnia 2006r.) jako zażalenie na bezczynność organu I instancji uznało je za nieuzasadnione.
Ponadto sprawa niezałatwienia wniosku z dnia 7 grudnia 2005r. była już rozpatrywana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, który postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2006r., sygn. akt II SAB/Lu 14/06 odrzucił skargę na bezczynność Kierownika Ośrodka.
Organ wyjaśnił ponadto, że pismo zatytułowane "skarga" z dnia 19 kwietnia 2006r. adresowane do Ośrodka Pomocy Społecznej zostało wraz całością akt przekazane do Samorządowego Kolegium Odwoławczego pismem z dnia 26 kwietnia 2006r., znak: OPS. 8112/8/06.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 1§1i2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz.1269) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej w zakresie zgodności z prawem.
Skarżący wniósł skargę w trybie art. 55§1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) żądając wymierzenia organowi grzywny za nieprzekazanie Sądowi skargi na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej .
Zgodnie z tym przepisem, w razie niezastosowania się do obowiązku przekazania przez organ administracyjny skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni (art. 54§2), sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. W świetle powołanego przepisu ukaranie grzywną organu administracyjnego należy do uznania sądu i ma charakter dyscyplinujący organ do podjęcia właściwych działań.
W ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę, nie ma podstaw do ukarania Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej grzywną, bowiem nie można mu zarzucić niepodjęcia właściwych czynności.
Wprawdzie skargę wnosi się - zgodnie z art. 54§1 cyt. ustawy - za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, to jednak pismo zawierające taką skargę powinno być wyraźnie adresowane do sądu, co wynika wprost z art. 57 oraz art. 46§1 cyt. ustawy.
Skarga M. W. z dnia 19 kwietnia 2006r. nie została zaadresowana do Sądu, lecz do Ośrodka Pomocy Społecznej , dlatego skoro dotyczyła bezczynności tego organu, to organ miał uzasadnione podstawy by potraktować je jako zażalenie wniesione w trybie art. 37kpa i przekazać je do Samorządowego Kolegium Odwoławczego jako organu wyższego stopnia w dniu 26 kwietnia 2006r., tym bardziej że Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej przekazując " skargę" do Kolegium nie wiedział jeszcze o złożonym przez skarżącego osobiście w siedzibie Kolegium zażaleniu w dniu 12 kwietnia 2006r. Jak bowiem wynika z akt sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze wydało postanowienie o odmowie uwzględnienia zażalenia dopiero w dniu 25 maja 2006r.
W tej sytuacji nie można zarzucić, że Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej nie podjął właściwych w sprawie czynności, a więc nie ma podstaw do wymierzenia mu grzywny.
Z powyższych względów, Sąd stwierdzając, że nie zachodzą przesłanki określone w art. 55§1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.