Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, , , po rozpoznaniu w dniu 21 września 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. W. z udziałem Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie wymierzenia kary grzywny Kierownikowi Ośrodka Pomocy społecznej p o s t a n a w i a odmówić ukarania Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej .
T. W. w dniu 25 czerwca 2006 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniosek o wymierzenie Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej kary grzywny za nieprzekazanie jej skarg i pism do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
W odpowiedzi na wniosek Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu organ odnosi się do każdego z przedmiotowych pism wymienionych we wniosku wskazując, że na pismo z dnia 23 marca 2005 r., w którym skarżąca nie wskazała żadnego numeru ani przedmiotu decyzji, z którą się nie zgadza, otrzymała odpowiedź Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej pismem z dnia 20 kwietnia 2005 r; wezwanie skarżącej do usunięcia naruszenia prawa z dnia 25 kwietnia 2005 r., zostało przez organ rozpatrzone - odpowiedź Kierownika OPS z dnia 18 maja 2005 r.; pismo (nazwane skargą) z dnia 23 lutego 2006 r. skierowane do Samorządowego Kolegium Odwoławczego zostało rozpoznane przez organ jako nieuzasadnione zażalenie - postanowienie SKO z dnia [...] r, nr [...]; na pismo (nazwane skargą) z dnia 22 maja 2006 r skarżąca otrzymała odpowiedź Kierownika OPS z dnia 22 czerwca 2006 r., w którym organ stwierdza niezasadność skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek T. W. nie zasługuje na uwzględnienie.
Na tym etapie postępowania Sąd rozpatruje sprawę tylko w zakresie wniosku T. W. o ukaranie grzywną Kierownika OPS za nieprzekazanie skarg do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Lublinie.
Na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2006 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej ppsa) w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa wart. 54 § 2 ppsa (organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, obowiązany jest przekazać sądowi skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę), sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej wart. 154 § 6 ppsa. Powyższe przepisy zawierają regulację zmierzającą do zdyscyplinowania organówadministracji publicznej do terminowego wykonywania obowiązków określonych w art. 54 § 2 ppsa. Cytowany przepis wskazuje, iż organ w terminie 30 dni jest obowiązany przekazać skargę wraz z aktami i odpowiedzią na skargę.
Wniosek skarżącej o ukaranie organu grzywną zawiera wyliczenie czterech pism (z dni 23 marca 2005 r., 25 kwietnia 2005 r., 23 luty 2006 r., 22 maja 2006 r.), które zdaniem T. W. nie zostały prawidłowo przez Kierownika OPS załatwione. Organ administracji publicznej w odpowiedzi na wniosek ustosunkował się do każdego ze spornych pism, powołanych przez skarżącą. W uzasadnieniu swojego pisma przedstawił sytuację T. W., historie przedmiotowych pism i reakcji na każde z nich.
W ocenie Sądu, wniosek T.W. o ukaranie Kierownika OPS karą grzywny nie może być uwzględniony, bowiem nie zostały spełnione przesłanki określone wart. 55 § 1 ppsa, ponieważ pisma skarżącej nie stanowią skarg do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Strona powinna złożyć do organu, z którego działaniem lub bezczynnością się nie zgadza skargę, której to dopiero nie przekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego rodziłoby możliwość wydania przez sąd postanowienia o ukaraniu organu karą grzywny. Oznacza to, że wyłączną, materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niedokonanie czynności, do których obowiązany jest organ na podstawie art. 54 § 2 ppsa. Wniesienie przez skarżącą pism nazwanych "skargą" nie zmusza organ do każdorazowego przekazania ich do Sądu. Organ powinien brać pod uwagę m.in. umiejscowienie pisma w danym postępowaniu i jego treść. O tym, czy dane pismo w postępowaniu administracyjnym jest skargą albo wnioskiem decyduje treść pisma, a nie jego forma zewnętrzna zgodnie z art. 222 Kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. Nr 98, poz.1 071, ze zm.). W postępowaniu w sprawie pism procesowych wnoszonych w ogólnym postępowaniu administracyjnym decydujące znaczenie dla określenia charakteru pisma ma treść tego pisma, a nie jego forma, zwłaszcza zaś tytuł (nagłówek), jaki swojemu pismu nadał podmiot wnoszący.
Na podstawie materiału zgromadzonego w postępowaniu sądowoadministracyjnym wynika, iż wykonanie przez organ obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) jest niemożliwe, co czyni wniosek o wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 55 § 1 cyt. ustawy bezprzedmiotowym.
Z powyższych względów należało orzec, jak w sentencji postanowienia .
.