Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Leszczyński (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Witold Falczyński Sędzia NSA Maciej Kierek po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [..]., Nr [..], sygn. akt II SA/Rz 602/06; w przedmiocie wniosku M. K. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie dotyczącej umorzenia postępowania w sprawie budowy budynku mieszkalnego postanawia I. wyłączyć sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w osobach: sędzi NSA M. Z.-K., sędzi NSA A. L., sędziego NSA S. Ś. oraz sędzi WSA B.S.-P. od rozpoznania sprawy; II. w pozostałym zakresie wniosek oddalić.
We wniosku datowanym na dzień 26 lipca 2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2006 r. (data stempla pocztowego), M. K. wniosła o wyłączenie całego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego od rozpoznania sprawy ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [..]. nr [..], bez wskazania konkretnych sędziów tego Sądu.
Wniosek M. K. potraktowany został jako wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i przedstawiony Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu do wyznaczenia sądu właściwego do rozpoznania tego wniosku. Postanowieniem z dnia 12 stycznia 2007 r., sygn. akt II OW 1/07 Naczelny Sąd Administracyjny do rozpoznania niniejszego wniosku wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny .
Sędziowie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyli pisemne oświadczenia w sprawie okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do bezstronności każdego z nich w przedmiotowej sprawie.
Troje sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w osobach:
sędzi NSA M. Z-K., sędzi NSA A. L. i sędziego NSA S. Ś. wniosło o wyłączenie ich od rozpoznania niniejszej sprawy. Sędzia NSA M. Z.-K. jako podstawę żądania wskazała osobistą znajomość z uczestniczką postępowania M. G. z tytułu wieloletniej współpracy w Okręgu Sądu Wojewódzkiego , sędzia NSA A. L. oświadczyła, iż zna uczestniczkę postępowania M. G. z racji swej pracy w Prokuraturze Wojewódzkiej . oraz że pozostawała z uczestniczką w bliskich kontaktach koleżeńskich podczas studiów na Uniwersytecie , zaś sędzia NSA S. Ś. powołał się na znajomość z uczestniczką M. G. z racji swej pracy w Sądzie Okręgowym .
Sędzia WSA B. S.-P. oświadczyła, że pomiędzy nią a skarżącą M. K. zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności.
Każdy z pozostałych sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie oświadczył, iż między nim a którąkolwiek ze stron nie zachodzi stosunek, o którym mowa w art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), a zatem stosunek tego rodzaju, że mógłby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w niniejszej sprawie (k. 41 - 43, k. 45 - 50, k. 53 - 56, k. 58 - 59 sygn. akt II SA/Rz 602/06).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Uregulowana przepisami art. 18 - 23 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej p.p.s.a., instytucja wyłączenia sędziego wzmacnia zasadę bezstronności i stanowi jeden z istotnych elementów niezawisłości sędziów. Z jednej bowiem strony zapewnia obiektywizm orzekania oraz utwierdza społeczne zaufanie do sądu, z drugiej natomiast zwalnia sędziego od rozwiązywania trudnych i często nieuniknionych konfliktów sumienia.
Możliwość wyłączenia sędziego może być uzasadniona dwiema grupami przyczyn: przesłankami skutkującymi wyłączenie sędziego z mocy ustawy oraz przesłankami uzasadniającymi wyłączenie sędziego na wniosek.