Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. W. o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu grzywny za nieprzekazanie w terminie do Sądu skargi z dnia 27 stycznia 2014r. na bezczynność w sprawie wniosku o wznowienie postępowania dotyczącego usług opiekuńczych p o s t a n a w i a odmówić wymierzenia Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu grzywny.
Z. W. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniosek o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu grzywny za nieprzekazanie w terminie do Sądu skargi z dnia 27 stycznia 2014r. na bezczynność w sprawie wniosku z dnia 9 listopada 2013r. o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją Kolegium z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania usług opiekuńczych.
Sąd zważył, co następuje:
W świetle art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r., poz.270 ze zm.), zwanej P.p.s.a. - w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art.54 § 2, sąd, na wniosek skarżącego, może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art.154 § 6. Przepis art. 54 § 2 P.p.s.a. zobowiązuje natomiast organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, do przekazania sądowi administracyjnemu wniesionej skargi wraz z odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni. W razie zatem dochowania przez organ tego terminu, brak jest podstaw prawnych do wymierzenia grzywny.
Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie.
Skarga została bowiem złożona osobiście przez skarżącego w siedzibie Kolegium w dniu 27 stycznia 2014r., zaś organ przekazał ją Sądowi wraz z aktami administracyjnymi sprawy i odpowiedzią na skargę w dniu 26 lutego 2014r., (k.3-5 akt sądowych sprawy II SAB/Lu 77/14), a więc z zachowaniem ustawowego terminu dla dokonania tych czynności.
Skoro zatem organ zachował tryb i termin wskazany w art. 54 § 2 P.p.s.a., to nie ma podstaw do wymierzenia mu grzywny.
Wobec powyższego orzeczono, jak w sentencji postanowienia.