Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. W. w przedmiocie wymierzenia Wójtowi Gminy [...]grzywny za nieprzekazaniem skargi na bezczynność w sprawie świadczeń z pomocy społecznej p o s t a n a w i a oddalić wniosek.
Z.W. w dniu 3 września 2010 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniosek o wymierzenie działającemu z upoważnienia Wójta Gminy [...]Kierownikowi Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] kary grzywny w związku z nieprzekazaniem do Sądu jego skargi z dnia 7 sierpnia 2010 r.
W odpowiedzi na wniosek Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] wniósł o jego oddalenie wskazując, że skarga ta została przekazana do Sądu wraz z odpowiedzią w dniu 9 września 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie i jako taki podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "ppsa" w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 ppsa (organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi, obowiązany jest przekazać sądowi skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od jej wniesienia), sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art.154 § 6 ppsa.
A zatem wyłączną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny jest niewypełnienie obowiązku przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W swoim wniosku Z. W. wniósł o zastosowanie powyższych sankcji za nieprzekazanie do Sądu jego skargi z dnia 7 sierpnia 2010 r. uznając, iż skarga ta nie została przekazana do Sądu.
Tego typu sytuacja nie miała jednak w przedmiotowej sprawie miejsca.
Przedmiotowa skarga datowana na dzień 7 sierpnia 2010 r. została złożona w siedzibie organu w dniu 9 sierpnia 2010 r. Zatem termin do przekazania tej skargi do Sądu upływał organowi w dniu 8 września 2010 r. Tymczasem jak wynika z akt sprawy sygn. akt II SAB/Lu 61/10 (z których dowód Sąd przeprowadziła z urzędu) przedmiotowa skarga z dnia 7 sierpnia 2010 r. została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wraz z odpowiedzią na skargę następnego dnia tj. 9 września 2010 r. (data nadania) i zarejestrowana w Sądzie pod wyżej wskazaną sygnaturą.
Powyższe oznacza, że wniosek o ukaranie grzywną złożony w dniu 3 września 2010 r. był przedwczesny. Organ w chwili złożenia wniosku o ukaranie grzywną nie pozostawał bezczynnym i nie naruszył ciążącego na nim obowiązku, gdyż nie upłynął ustanowiony przez przepis termin do dokonania czynności przekazania skargi.
Ustawodawca celowo przyjął, że organ, którego akt lub czynność jest przedmiotem zaskarżenia, ma trzydzieści dni na udzielenie odpowiedzi na skargę oraz przesłanie jej sądowi wraz ze skargą i aktami. Organ do którego wpłynęła skarga ma obowiązek nie tylko przesłać skargę do sądu, ale również musi sporządzić odpowiedź na skargę, której celem jest ustosunkowanie się do zarzutów skargi i przedstawienie swojego stanowiska, a zatem zupełnie zrozumiałe jest wyznaczenie organowi trzydziestodniowego terminu do dokonania tej czynności.
Ubocznie należy podnieść, iż co prawda przedmiotowa skarga została przekazania z jedno dniowym uchybieniem terminu wskazanego w art. 54 § 2 ppsa (o czym skarżący w dacie składania wniosku nie mógł wiedzieć), jednakże należy wskazać, że zawarte w art. 55 § 1 ppsa sformułowanie "sąd może orzec o wymierzeniu grzywny" wskazuje na fakultatywny charakter przewidzianej w ww. przepisie sankcji. Tak skonstruowany przepis rodzi konieczność dokonania przez Sąd wszechstronnej oceny, co do tego, czy zachodzą okoliczności usprawiedliwiające nałożenie grzywny. Należy zatem przyjąć, że Sąd nie musi wymierzyć grzywny, mimo wystąpienia określonych w ustawie przesłanek jej wymierzenia, jeżeli nie uzna tego za celowe.
Wypełnienie przez organ obowiązku, o jakim mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. nawet po upływie terminu przewidzianego w tym przepisie a przed wydaniem postanowienia kończącego postępowanie wywołanego wnioskiem o wymierzenie organowi grzywny wyłącza możliwość wymierzenia grzywny (por. postanowienie NSA z dnia z dnia 1 lipca 2008 r. sygn. akt II GZ 78/08 - niepubl.).
Z powyższych względów należało orzec jak w sentencji postanowienia.