Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S. P. w przedmiocie wymierzenia grzywny Kołu Łowieckiemu Nr [...] "M." w K. za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę p o s t a n a w i a I. wymierzyć Kołu Łowieckiemu Nr [...] "M." w K. grzywnę w wysokości 300,00 (trzysta) złotych; II. zasądzić od Koła Łowieckiego Nr [...] "M." w K. na rzecz S. P. tytułem zwrotu kosztów postępowania kwotę 100 (sto) złotych.
W dniu 9 grudnia 2013 r. S. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniosek o wymierzenie grzywny Kołu Łowieckiemu Nr [...] "M." w K. za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargi z dnia 26 października 2013 r. na bezczynność Koła w sprawie wniosku z dnia 19 września 2013 r. dotyczącego udzielania informacji publicznej. W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł, że chociaż minął 15 - dniowy termin skarga nie została dotąd sądowi przekazana.
Koło wniosło o oddalenie wniosku wskazując, że udzieliło już żądanych informacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. akt II SO/Lu 148/13 odmówił wymierzenia grzywny.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył S. P., wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 13 czerwca 2014 r., sygn. akt I OZ 451/14 uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 lutego 2014 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przyjmując, że wniosek S. P. o wymierzenie grzywny jest zasadny. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Koło zobowiązane było przekazać skargę wraz z aktami sprawy do sądu w terminie 15 dni od dnia jej otrzymania. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził też, że w okolicznościach niniejszej sprawy istniały podstawy do wymierzenia organowi grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. Z akt sprawy wynika bowiem, że skarga S. P. na bezczynność Koła Łowieckiego Nr [...] "M." w K. w przedmiocie udzielania informacji publicznej wpłynęła do organu w dniu 5 listopada 2013 r., zaś organ przekazał przedmiotową skargę do Sądu dopiero w dniu 16 grudnia 2013 r. Zwłoka w przekazaniu skargi do Sądu, licząc od ostatniego dnia terminu, w którym organ był zobowiązany przekazać skargę stosowanie do treści art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, wynosi 26 dni. Nie można przyjąć, że takie opóźnienie jest nieznaczne. Należy mieć bowiem na uwadze, że jedną z zasad wyrażonych w ustawie o dostępie do informacji publicznej jest zasada szybkości postępowania, której wyrazem jest m.in. nałożenie na organ obowiązku przekazania do sądu skargi wraz z aktami sprawy w krótkim 15-dniowym terminie. Zatem to charakter i specyfika niniejszej sprawy dodatkowo determinuje ocenę zasadności wymierzenia organowi grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. Ponadto, przyjmując represyjno - prewencyjną funkcję grzywny, niezrozumiałe pozostają twierdzenia Sądu, iż uchybienie przedmiotowego terminu nie miało wpływu na prawidłowy przebieg postępowania. Z tych samych powodów brak jest podstaw, aby uznać, że zastosowanie sankcji określonej w art. 55 § 1 p.p.s.a. będzie uzależnione od tego, czy organ przed orzekaniem w przedmiocie grzywny przekazał do sądu skargę, czy też nie. Dla oceny spełnienia przesłanek wymierzenia organowi grzywny nie jest istotna okoliczność składania przez skarżącego do koła łowieckiego znacznej ilości wniosków o udzielenie informacji publicznej. Jak wskazano wyżej, istotny z punktu widzenia wypełnienia dyspozycji przepisu art. 55 § 1 p.p.s.a. jest sam fakt nieprzekazania skargi. Przedmiotem postępowania wszczętego w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. jest wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie skargi do sądu, nie zaś ocena przyczyn zwłoki organu w rozpoznaniu wniosków o udzielenie informacji publicznej. Okoliczność kierowania do organu znacznej ilości wniosków mogłaby mieć co najwyższej znaczenie przy określaniu wysokości grzywny i wpłynąć na możliwość rozważania przez Sąd nałożenia tej grzywny w minimalnej wysokości.