Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 listopada 2009 r. sprawy z wniosków sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku o wyłączenie w sprawie ze skargi Z. K. i S. K. na postanowienie Wojewody z dnia "[...]"., znak: "[...]" w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi gminnej postanawia wyłączyć sędziów: Ireneusza H. Darmochwała, E. T., Danutę Tryniszewską-Bytys, Grażynę Gryglaszewską, Annę Sobolewską-Nazarczyk, Małgorzatę Roleder, Stanisława Prutisa, Mirosława Wincenciaka, Mieczysława Markowskiego, Sławomira Presnarowicza, Urszulę B. Rymarską, J. P., P. P. i W. S. od rozpoznania sprawy ze skargi Z. K. i S. K. na postanowienie Wojewody z dnia "[...]"., znak: "[...]".
W dniu 8 maja 2009r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wpłynęła skarga Z. K. i S. K. na postanowienie Wojewody z dnia "[...]"., znak: "[...]" utrzymujące w mocy postanowienie Prezydenta Miasta z dnia "[...]", którym organ ten odmówił zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi gminnej.
Orzekający w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Białymstoku sędziowie: Ireneusz H. Darmochwał, E. T., Danuta Tryniszewska-Bytys, Grażyna Gryglaszewska, Anna Sobolewska-Nazarczyk, Małgorzata Roleder, Stanisław Prutis, Mirosław Wincenciak, Mieczysław Markowski, Sławomir Presnarowicz, Urszula B. Rymarska, J. P., P. P. i W. S. wnieśli o wyłączenie od rozpoznania niniejszej sprawy na zasadzie art. 19 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ze względu na osobistą znajomość z uczestnikiem postępowania P. T., zatrudnionym w WSA w Białymstoku na stanowisku Głównego Specjalisty do spraw Osobowych.
Postanowieniem z dnia 29 października 2009r. Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie do rozpoznania przedmiotowych wniosków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Wyłączenie sędziego od rozpatrywania sprawy następuje z mocy ustawy w sytuacjach przewidzianych w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270, ze zm.) (zwanej dalej ustawą p.p.s.a.), jak również na podstawie art. 19 tej ustawy, zgodnie z którym niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
Stosownie do przepisu art. 21 ustawy p.p.s.a. sędzia powinien zawiadomić sąd o zachodzącej podstawie swojego wyłączenia i wstrzymać się od udziału w sprawie.
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają ze stronami postępowania w relacjach tego rodzaju, że mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności danego sędziego w konkretnej sprawie oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się zatem do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy.
Stosownie do zapisu cytowanego art. 19 ustawy p.p.s.a., wyłączenie sędziego, którego bezstronność może budzić wątpliwości (iudex suspectus), może nastąpić na własne żądanie sędziego lub na wniosek strony. Przyczyną wyłączenia sędziego w takiej sytuacji jest sama możliwość powstania wątpliwości i to zarówno u podmiotów zgłaszających wniosek o wyłączenie, jak i u innych występujących w tym postępowaniu sądowym lub spoza tego postępowania. Zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy zatem od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania przez sędziego.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd uznał zasadność zgłoszonych wniosków sędziów orzekających w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Białymstoku. Podnoszona bowiem okoliczność osobistej znajomości z uczestnikiem postępowania, będącym jednocześnie współpracownikiem, bez wątpienia wyczerpuje dyspozycję art. 19 p.p.s.a., gdyż mogłaby wywoływać wątpliwości co do bezstronności tych sędziów przy rozpoznaniu przedmiotowej skargi zawisłej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Białymstoku w sprawie sygn. akt II SA/Bk 268/09.
Z przedstawionych względów, na podstawie art. 22 § 2 i 3 w zw. z art. 19 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.