Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 listopada 2013r. wniosku J. W. o wyłączenie sędziego NSA Mieczysława Markowskiego od rozpoznania sprawy o sygn. akt II SA/Bk 602/13 ze skargi J. W. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt II SA/Bk 20/12 postanawia - oddalić wniosek.
Wnioskiem z dnia 23 września 2013r. J. W. (dalej zwana skarżącą), powołując art. 19 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku o wyłączenie sędziego NSA Mieczysława Markowskiego od rozpoznania sprawy o sygn. akt II SA/Bk 602/13, zainicjowanej jej skargą o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt II SA/Bk 20/12. W uzasadnieniu tego wniosku skarżąca wskazała na naruszenia jej interesu, których w jej ocenie, miał dopuścić się sędzia NSA Mieczysław Markowski przy wykonywaniu czynności związanych z pełnioną przez tego sędziego funkcją Przewodniczącego Wydziału II i Wiceprezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Podała, że naruszenia te wystąpiły w kilku sprawach skarżącej zawisłych przed tym Sądem i polegały na: niewłaściwym określeniu przedmiotu zaskarżenia (w sprawach o sygn. akt: II SA/Bk 602/13, II SAB/Bk 55/13, II SAB/Bk 56/13, II SAB/Bk 57/13); podaniu nieprawdziwych faktów przy przedstawianiu Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (wniesionej przez skarżącą w sprawie o sygn. akt II SAB/Bk 8/12) i zaniechaniu doręczenia skarżącej pisma przekazującego tą skargę; bezpodstawnym wydaniu zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu w sprawie o sygn. akt II SA/Bk 6/13; nienadaniu właściwego biegu sprawie mimo terminowego uzupełnienia przez skarżącą braków formalnych skargi; nieprzekazaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenia skarżącej wniesionego w sprawie o sygn. akt II SA/Bk 136/13. Z tych też powodów wyraziła obawy co do bezstronności wskazanego sędziego także w niniejszej sprawie, uzasadniające złożenie wniosku o wyłączenie tego sędziego.
W oświadczeniu z dnia 23 września 2013r. sędzia NSA Mieczysław Markowski podał, że nie istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w niniejszej sprawie.
Z uwagi na brak w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Białymstoku dostatecznej liczby sędziów, którzy bez przeszkód prawnych, mogliby podjąć postanowienie w przedmiocie wyłączenia sędziego, na mocy postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2013r., sygn. akt II OW 141/13, do rozpoznania tego wniosku został wyznaczony Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego została uregulowana w rozdziale 5 Działu I ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej jako p.p.s.a.). Stanowi ona istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych, sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 p.p.s.a.), wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego (art. 19 p.p.s.a.). Okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie musi być uzasadniona, co wiąże się z koniecznością przedstawienia odpowiedniej argumentacji przez stronę w jej wniosku, którą dodatkowo należy odnieść do ewentualnego braku bezstronności w konkretnej sprawie. Warunkiem koniecznym wyłączenia sędziego na podstawie art. 19 p.p.s.a. jest zatem uprawdopodobnienie, że pomiędzy sędzią objętym wnioskiem, a skarżącym lub innymi uczestnikami postępowania zachodzą takie stosunki, które w sytuacji konkretnego sędziego mogą budzić uzasadnione wątpliwości co do wydania orzeczenia opartego na w pełni zobiektywizowanych przesłankach (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2005 r., sygn. SK 53/04, OTK-A 2005, nr 11, poz. 134).