Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi H. S. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 18 października 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia 1) umorzyć postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, 2) zwrócić skarżącej H. S. kwotę 100 (sto) złotych, uiszczoną tytułem wpisu sądowego od wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
H. S., reprezentowana przez pełnomocnika E. S., wniosła w dniu 22 listopada 2017 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody Opolskiego z dnia 18 października 2017 r., nr [...], uchylającej decyzję Starosty Kędzierzyńsko-Kozielskiego z dnia 10 sierpnia 2017 r., nr [...], zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą H. S. pozwolenia na budowę obejmującego kontynuację budowy polegającej na dobudowaniu klatki schodowej do istniejącego budynku mieszkalnego przy ul. [...] w [...], na działce oznaczonej nr a, obręb [...], oraz odmawiającej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
Wnioskodawczyni została wezwana, do rąk pełnomocnika, do uzupełnienia braków formalnych wniosku przez nadesłanie stosownego pełnomocnictwa oraz oznaczenie miejsca zamieszkania, a także do wskazania, czy wniosła skargę na decyzję, której wstrzymania żąda.
Wnioskodawczyni przesłała w terminie do uzupełnienia braków formalnych pełnomocnictwo dla swojego męża E. S. W terminie otwartym do uzupełnienia ww. braków formalnych wpłynęło również do tut. Sądu pismo od Wojewody Opolskiego informujące, że akta sprawy dotyczące przedmiotowej sprawy zostały wysłane wraz z odpowiedzią na skargę H. S. w dniu 27 listopada 2017 r.
Wobec tego wnioskodawczyni została wezwana do uiszczenia opłaty od wniosku o wstrzymanie w kwocie 100 (sto) złotych i wpis ten uiściła.
Skarga na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 18 października 2017 r., nr [...] została zarejestrowana w tut. Sądzie pod sygn. akt II SA/Op 550/17. W odpowiedzi na skargę organ nie odniósł się do wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. akt II SA/Op 550/17, skarga H. S. została odrzucona. Postanowienie to uprawomocniło się w dniu 18 stycznia 2018 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm), dalej P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 P.p.s.a.). Stosownie do art. 61 § 6 P.p.s.a., wstrzymanie wykonania aktu lub czynności traci moc z dniem wydania orzeczenia uwzględniającego skargę (pkt 1) lub uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę (pkt 2).
Należy podkreślić, że badanie przesłanek dopuszczalności wstrzymania wykonania aktu lub czynności musi być poprzedzone badaniem dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego. Złożenie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności odnosi skutek prawny w toczącym się postępowaniu sądowoadministracyjnym jedynie wówczas, gdy postępowanie to zostało skutecznie wszczęte. Przed merytorycznym rozpoznaniem wniosku konieczne jest więc dokonanie oceny warunków dopuszczalności skargi, gdyż zaistnienie przesłanki uzasadniającej odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 P.p.s.a. (niedopuszczalność skargi) lub art. 220 § 3 P.p.s.a. (nieuiszczenie wpisu) uniemożliwia udzielenie ochrony tymczasowej. Natomiast stwierdzenie niedopuszczalności postępowania głównego skutkuje niedopuszczalnością postępowania incydentalnego, jakim jest postępowanie w przedmiocie udzielenia środka ochrony tymczasowej.