Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu -Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 lutego 2012r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie z wniosku R. K. o wymierzenie grzywny organowi w związku z niezastosowaniem się do obowiązku przekazania skargi oraz akt sprawy i odpowiedzi na skargę postanawia 1. zwolnić R. K. od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, 2. ustanowić dla R. K. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka. /-/K. Witkowicz-Grochowska
Skarżący R. K. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w całości.
Oświadczył, że utrzymuje się wyłącznie z zasiłku Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, stąd nie jest w stanie ponieść opłaty sądowej od skargi oraz ustanowienia pomocy prawnej w osobie adwokata. Oświadczył, że otrzymuje dodatek mieszkaniowy w wysokości 250 zł oraz zasiłek celowy i okresowy w wysokości 670 zł miesięcznie. Z tytułu czynszu uiszcza 350 zł, a za prąd i gaz - 40 zł miesięcznie. Podał, że sam prowadzi swoje gospodarstwo domowe. W części wniosku dotyczącej posiadanego majątku oświadczył, że posiada użytkowanie wieczyste mieszkania o powierzchni 34,5 m². Nadto wskazał, że jest zarejestrowany w urzędzie pracy jako bezrobotny bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Oświadczył, że nie posiada wartościowych ruchomości, ani żadnych oszczędności.
W świetle przepisu art. 246 §1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oznacza to, że prawo pomocy ma charakter szczególny i wyjątkowy, a skorzystać z tego uprawnienia mogą jedynie osoby w rzeczywiście ciężkiej sytuacji finansowej, pozbawione majątku, stałego miesięcznego dochodu lub uzyskujące go w takiej wysokości, że nie są w stanie uiścić najmniejszej nawet należności sądowej (bezrobotni, emeryci, renciści, osoby samotnie wychowujące dzieci).
Z przedłożonego oświadczenia o stanie majątkowym, finansowym i dochodach wynika, że sytuacja wnioskodawcy pozwala na przyznanie prawa pomocy w niniejszej sprawie w całości. Utrzymuje się bowiem jedynie ze świadczeń z pomocy społecznej, których wysokość w całości przeznacza na pokrycie koniecznych kosztów bieżącego swojego utrzymania. Nie posiada pracy, a mieszkanie w całości przeznacza na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Przyjąć należy, że wnioskodawca nie ma możliwości poczynienia oszczędności celem ich przeznaczenia na pokrycie kosztów sądowych niniejszego postępowania, chociażby w części.
Przedstawiona sytuacja finansowa wskazuje, że tym bardziej wnioskodawca nie ma możliwości wygospodarowania środków na pokrycie wolnorynkowego wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika z wyboru. Należało, zatem uwzględnić wniosek o prawo pomocy i w tym zakresie.
Podkreślić należy, że zgodnie z treścią art. 249 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub w części, jeżeli okaże się, że okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.
Na podstawie art. 258 §1 i 2 pkt 7 i art. 246 §1 pkt 1 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w postanowieniu.
/-/K. Witkowicz-Grochowska