Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elwira Brychcy po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku I.J. o wymierzenie grzywny Radzie Miasta i Gminy W. w związku z niezastosowaniem się do obowiązku przekazania skargi oraz akt sprawy i odpowiedzi na skargę w sprawach ze skarg I. J. na uchwały Rady Miasta i Gminy W. z dnia [...] 2007 r. Nr [...], z dnia [...] 2007 r. Nr [...] oraz z dnia [...] 2009 r. Nr [...] w przedmiocie utrzymania czystości i porządku w gminie; postanawia 1. wymierzyć Radzie Miasta i Gminy W. grzywnę w wysokości 1.000 (słownie: jeden tysiąc ) złotych, 2. zasądzić od Rady Miasta i Gminy W. na rzecz skarżącego kwotę 100 (słownie: stu) złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów sądowych. /-/ E. Brychcy
W dniu 16 listopada 2009 r. I. J. wniósł bezpośrednio do Sądu skargę na uchwałę Rady Miasta i Gminy W. z dnia [...] 2009 r. Nr [...], którą Rada negatywnie rozpatrzyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa uchwałami z dnia [...] 2007 r. i z dnia [...]2007 r. w sprawie określenia górnych opłat za usługi usuwania odpadów z nieruchomości. Zważywszy na treść przepisu art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., zgodnie z którym skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, Sąd tego samego dnia przekazał skargę Radzie Miasta i Gminy W. Skarga te wpłynęła do organu w dniu 19 listopada 2009 r. (akta o sygn. II Dz. K. Og. 105/09 - dołączone do akt II SA/Po 431/10).
W dniu 8 czerwca 2010 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek z [...] 2010 r. I. J. o wymierzenie Radzie Miasta i Gminy W. grzywny z uwagi na niewywiązanie się z obowiązku przekazania skargi do Sądu. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że skargę adresowaną na dzień 12 listopada 2009 r. celowo złożył bezpośrednio w Sądzie, a więc z naruszeniem art. 54 § 1 p.p.s.a., zakładając, że organ po przekazaniu skargi przez Sąd poczuje się zobligowany do udzielenia Sądowi terminowo odpowiedzi na skargę i przesłania akt sprawy. W dniu 9 kwietnia 2010 r. wnioskodawca uzyskał w Sądzie informację, iż do tego dnia organ nie udzielił Sądowi odpowiedzi, ani nie przesłał skargi wraz z odpowiedzią na skargę. W związku z powyższym I. J. w dniu 28 kwietnia 2010 r. ponowił skargę, składając ją tym razem za pośrednictwem organu. W związku z ponownym upływem terminu do przesłania akt Sądowi i udzielenia odpowiedzi na skargę I. J. uznał za konieczne złożenie wniosku o wymierzenie Radzie Miasta i Gminy W. grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a.
Przewodniczący Wydziału II tutejszego Sądu wskutek pisma I. J. z dnia 29 kwietnia 2010 r. (k. 63 akt sądowych w sprawie o sygn. akt II SA/Po 431/10), z którego wynika, że intencją skarżącego było również zaskarżenie uchwał Rady Miasta i Gminy W. z dnia [...] 2007 r. i z dnia [...] 2007 r. w przedmiocie określenia górnych stawek opłat za usługi za usuwanie odpadów z nieruchomości wydał zarządzenie o zarejestrowaniu skarg na te uchwały (sprawy o sygn. akt II SA/Po 464/10 i II SA/Po 465/10).
Rada Miasta i Gminy W. pismem z dnia 23 czerwca 2010 r. złożonym w dniu 28 czerwca 2010 r. udzieliła odpowiedzi na skargę i wniosek o wymierzenie grzywny. Wniosła o odrzucenie, względnie oddalenie wniosku I. J. W uzasadnieniu pisma podniesiono, iż I. J. będąc radnym Rady Miasta i Gminy W. wnioskiem z 1 października 2009 r. wezwał Radę do usunięcia naruszenia prawa tj. zmiany uchwał Rady z dnia [...] 2007 r. oraz z dnia [...] 2007 r. w sprawie określenia górnych stawek opłat za usługi odbierania odpadów. Rada Miasta i Gminy W. uchwałą z dnia [...] 2009 r. Nr [...] postanowiła nie uwzględnić powyższego wezwania. Dnia 12 listopada 2009 r. I. J. wniósł do Sądu skargę na uchwałę Rady, jednakże mylnie określił ją jako uchwałę z dnia [...] 2009 r., czyli uchwałę będącą odpowiedzią Rady na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, nie zaś na uchwały z dnia [...] 2007 r. oraz z dnia [...] 2007 r. Po przekazaniu przez Sąd skargi Radzie ta postanowiła nie zajmować się ponownie sprawą, bowiem skarga dotyczyła uchwały będącej odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. I. J. ponowił skargę na uchwały Rady prawidłowo określając je jako uchwały z dnia [...] 2007 r. oraz z dnia [...] 2007 r.