Skoro Prezydent Miasta R. nie dopełnił w terminie ustawowego obowiązku, określonego w art. 54 § 2 p.p.s.a., zatem Sąd na podstawie art. 55 § 1 i art. 154 § 6 i art. 16 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.
Wysokość grzywny mieści się w granicach art. 154 § 6 p.p.s.a.
W dacie orzekania nie było jeszcze ogłoszone obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2009 r., zatem Sąd kierował się obwieszczeniem z dnia 19.02.2009 r., według którego przeciętne wynagrodzenie miesięczne wynosiło w 2008 r. 2578,26 zł /MP nr 11, poz. 138/.
Wysokość grzywny zdaniem Sądu jest adekwatna do zakresu uchybienia terminu.
Z art. 210 § 2 p.p.s.a. wynika, że jeżeli orzeczenie zostało wydane na posiedzeniu niejawnym, to wówczas sąd z urzędu orzeka o kosztach postępowania sądowego należnych stronie, ale nie dotyczy to strony, która była reprezentowana przez adwokata lub radcę prawnego.
W przedmiotowej sprawie skarżąca była reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, który we wniosku o wymierzenie organowi grzywny, ani w innym piśmie nie żądał przyznania należnych skarżącej kosztów postępowania sądowego, zatem w takiej sytuacji Sąd nie orzekał o kosztach postępowania sądowego.
Okoliczności przedstawione w odpowiedzi na skargę zdaniem Sądu nie usprawiedliwiają zaniechania obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 p.p.s.a., zatem nie mogły stanowić podstawy do oddalenia wniosku.
Na końcu należy dodatkowo wyjaśnić, że pełnomocnictwo z dnia 26.11.2008 r. udzielone przez skarżącą m. innymi r. pr. B.O., umocowuje tegoż pełnomocnika do reprezentowania skarżącej przed wszystkimi sądami, czyli także przed sądami administracyjnymi i zostało podpisane przez prezesa i wiceprezesa zarządu skarżącej, tj. B.P. i M. J.. Pełnomocnictwo nie zostało wypowiedziane, przeciwnie zostało potwierdzone przez obecnych dwóch członków zarządu w oświadczeniu z dnia 18.02.2010 r., które znajduje się w aktach sądowych II SAB/Rz 3/10, zatem jest skuteczne.