Wniosek w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2010r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku E. M. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2009r. znak: [...] w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej - postanawia - odmówić zwolnienia skarżącej E. M. od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Przed wniesieniem przez E. M. skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2009r. znak: [...] w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wyżej wymieniona złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.

W jego uzasadnieniu podniosła, że w skład jej gospodarstwa domowego wchodzą oprócz niej mąż i syn. Na dochody rodziny składają się wynagrodzenie męża i jego świadczenie emerytalne w łącznej kwocie 3 500 zł oraz wynagrodzenie syna w wysokości 1 200 zł. Jedynym majątkiem, jaki posiada rodzina jest udział syna w nieruchomości lokalowej.

Postanowieniem z dnia 12 lutego 2010r. Referendarz sądowy w tut. Sądzie odmówił uwzględnienia wniosku skarżącej.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia E. M. podniosła, że pominięto istotną w sprawie okoliczność w postaci tego, że odmowa dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej pozbawiła ją możliwości zarobkowych. Nadto skarżąca podkreśliła, że w lutym obciążenia z tytułu zobowiązań wobec podmiotów trzecich z tytułu kosztów utrzymania lokalu i kredytów wyniosły blisko 2 000 zł, zaś w marcu 2010r. dochód rodziny ulegnie ponadto obniżeniu z tytułu pozostawania jednego z członków rodziny na zasiłku chorobowym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., postanowienie Referendarza sądowego z dnia 12 lutego 2010r. utraciło moc w związku ze skutecznym wniesieniem od niego sprzeciwu. Pociąga to za sobą konieczność rozpoznania na nowo wniosku E. M. w przedmiocie prawa pomocy. Ze względu na fakt, iż wyżej wymieniona domaga się zwolnienia od kosztów sądowych, należy wskazać, iż jej żądanie dotyczy tzw. częściowego prawa pomocy, o którym mowa w art. 245 § 3 P.p.s.a.

W świetle art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. udzielenie pomocy we wskazanym zakresie uzależnione jest od wykazania przez składającego stosowny wniosek, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie i rodziny. Brzmienie tego przepisu w powiązaniu z art. 199 P.p.s.a., stanowiącym, iż strony ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej wskazuje, iż to wnioskodawcę obciąża konieczność wskazania w swym wniosku wszelkich istotnych w aspekcie żądania okoliczności. Składający wniosek winien więc podać informacje na temat swej sytuacji rodzinno-majątkowej, na potwierdzenie których winien również przedłożyć stosowne dokumenty.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie skarżąca nie wykazała, by znajdowała się w sytuacji uzasadniającej przyznanie jej prawa pomocy w zakresie częściowym.

W tym miejscu należy podkreślić, że jej potrzeby mieszkaniowe są zaspokojone. Nadto dwie osoby wchodzące w skład jej gospodarstwa domowego uzyskują stałe, comiesięczne dochody.

Wprawdzie E. M. podniosła, że dochód rodziny w lutym i w marcu zostanie pomniejszony o kwotę ok. 2 000 zł, która zostanie przeznaczona na spełnienie zobowiązań wobec osób trzecich, jednak nie wskazała, czy tego rodzaju obciążenia będą występowały również w następnych miesiącach. Nadto nie przedłożyła żadnych dokumentów, z których wynikałyby tego rodzaju dane (rachunki, harmonogram spłat kredytu). Brak powyższego przy uwzględnieniu wskazanego wyżej i ciążącego na wnioskodawcy obowiązku wykazania przesłanek przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie, nie pozwala Sądowi na uwzględnienie wniosku skarżącej.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 260 w zw.

z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Strona 1/1