Wniosek Prezydenta Miasta P. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta P., a Marszałkiem Województwa P. w sprawie przyznania zasiłku dla bezrobotnych -
Sentencja

II SO/Rz 4/13 Postanowienie z dnia 22 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2013 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku Prezydenta Miasta P. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta P., a Marszałkiem Województwa P. w sprawie przyznania zasiłku dla bezrobotnych - postanawia- stwierdzić swą niewłaściwość i przekazać sprawę według właściwości Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Uzasadnienie

II SO/Rz 4/13

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 25 lutego 2013r. Prezydent Miasta P. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim w imieniu, którego działa upoważniony z- ca Dyrektora Powiatowego Urzędu Prawy w P., a Marszałkiem Województwa P. w imieniu którego działa z - ca Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w R. w przedmiocie przyznania zasiłku dla bezrobotnych.

Z uzasadnienia wniosku organ wskazał, że spór kompetencyjny jest następstwem złożonego do Powiatowego Urzędu Pracy wniosku A.B. o przyznanie mu zasiłku dla bezrobotnych z uwzględnieniem zatrudnienia za granicą, do czego z kolei właściwy jest Marszałek Województwa P.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgłoszony wniosek podlega przekazaniu do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Zgodnie z art. 19 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. nr 98 z 2000r., poz. 1071 z późn.zm.; dalej: "K.p.a.") organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Spory o właściwość między nimi rozstrzygają organy określone w art. 22 § 1 k.p.a., a spory kompetencyjne sąd administracyjny, stosownie do treści art. 22 § 2 k.p.a. Z kolei przepis art. 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: "P.p.s.a.") stanowi, że sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Natomiast z przepisów art. 15 § 1 pkt 4) i art. 13 § 1 P.p.s.a. wynika, że sądem tym jest Naczelny Sąd Administracyjny. Przepisy powołanej ostatnio ustawy nie przewidują w takich sprawach właściwości wojewódzkiego sądu administracyjnego.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 59 § 1 p.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Innym sądem administracyjnym w tym znaczeniu jest również Naczelny Sąd Administracyjny z uwagi na treść art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153 z 2002 r., poz. 1269 ze zm.) i art. 59 § 2 zd. 2 P.p.s.a

Z uwagi na powyższe, zgodnie z art. 59 §1 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4) i art. 4 P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji orzeczenia.

Strona 1/1