Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. R. o wymierzenie grzywny Poczcie Polskiej za nieprzekazanie sądowi skargi w terminie wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: I. wymierzyć Poczcie Polskiej grzywnę w wysokości [...] zł (słownie [...] złotych) za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę. II. przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz radcy prawnego E. N. wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w kwocie [...] zł (słownie [...] złotych) oraz kwotę [...] zł (słownie [...]) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
M.R. w dniu 7 listopada 2013 r. złożyła w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym wniosek o wymierzenie grzywny PP Centrum Obsługi Finansowej Regionalnego DPD za nieprzekazanie sądowi skargi z dnia 24 lipca 2012r. na czynność PP Centrum Obsługi Finansowej Regionalnego DPD w przedmiocie zawiadomienia w sprawie opłaty abonamentowej.
W uzasadnieniu wniosku wskazała, że dnia 30 lipca 2012r. do Centrum Obsługi Finansowej Regionalnego D P D PP wpłynęła jej skarga na czynność tego organu z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa tj. na zakwestionowanie przysługującego jej ustawowego zwolnienia z opłaty abonamentowej rtv na podstawie art. 4 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r. o opłatach abonamentowych.
M.R. podała, że do dnia złożenia niniejszego wniosku, skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę nie została przekazana do sądu mimo obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 P.p.s.a. Ponadto, organ w żaden sposób nie ustosunkował się do otrzymanej skargi i nie przesłał wnioskodawczyni żadnej informacji o sposobie jej załatwienia.
Dyrektor Centrum Obsługi Finansowej PP w piśmie z dnia 10 grudnia 2013r. będącym odpowiedzią na wniosek o wymierzenie grzywny wniósł o odstąpienie od jej wymierzenia. Dyrektor wyjaśnił, że skarga M.R. w jednym egzemplarzu z adnotacją "egzemplarz dla Poczty" wpłynęła do Regionalnego Działu Obsługi Dokumentów i Dystrybucji w dniu 30 lipca 2012r. i przekierowana została do działu Obsługi Abonentów (wpływ pisma do działu ).W związku z odręczną adnotacją na skardze organ przyjął, że jest to jedynie odpis skargi wraz z załącznikami przeznaczony dla Poczty, a skargę właściwą skarżąca wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Organ wskazał, iż oczekiwał na przekazanie otrzymanego przez Sąd egzemplarza wraz z wezwaniem do ustosunkowania się do skargi i przekazaniem akt sprawy.
Dyrektor oświadczył, iż dopiero z pisma Sądu z dnia 1 listopada 2013r. dowiedział się, iż skarga M.R. z dnia 24 lipca 2012r. nie została przekazana przez nią do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a jej egzemplarz przekazany Poczcie jest jedynym sporządzonym w sprawie.
Wraz z odpowiedzią na wniosek o wymierzenie grzywny organ przesłał do Sądu skargę M.R. z dnia 24 lipca 2012r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 9 czerwca 2014r. sygn. akt II SO/Sz 23/13 odrzucił wniosek o wymierzenie grzywny uznając, że skarga M.R. nie dotyczy spraw, o których mowa w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej "P.p.s.a."), a wniosek o wymierzenie grzywny organowi może być rozpoznany jedynie wówczas, gdy skarga dotyczy materii należącej do właściwości sądu administracyjnego, zatem przedmiotowy wniosek uznano za niedopuszczalny.
Na skutek zażalenia, wniesionego przez ustanowionego w sprawie dla skarżącej pełnomocnika z urzędu, radcę prawnego E. N., Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. akt II GZ 470/14, uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania.