Wniosek M. K. o wymierzenie grzywny Radzie Miejskiej w W. za nieprzekazanie sądowi w terminie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. K. o wymierzenie grzywny Radzie Miejskiej w W. za nieprzekazanie sądowi w terminie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia wymierzyć Radzie Miejskiej w W. grzywnę w wysokości [...] zł (słownie: [...] złotych) z tytułu nieprzekazania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu skargi M. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Wolinie Nr XLIII/411/09 z dnia 19 marca 2009 r. wraz z aktami i odpowiedzią na skargę

Uzasadnienie strona 1/2

M. K. pismem z dnia [...] r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniosek o wymierzenie grzywny Radzie Miejskiej w W. za nieprzekazanie sądowi w terminie jego skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Wolinie z dnia 19 marca 2009 r. Nr XLIII/411/09 wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę na podstawie przepisu art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

W uzasadnieniu wniosku podał, że w dniu [...]r. złożył do Rady Miejskiej w W. wniosek o unieważnienie wyborów w Sołectwie W. Następnie w dniu [...] r. złożył skargę do Wojewody. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowa sprawa nie została załatwiona w dniu [...]r. wniósł zażalenie do Wojewody na bezczynność Rady.

M. K. podał dalej, że w dniu [...]r. Rada Miejska w W. podjęła uchwałę w jego sprawie. W dniu [...]r. wezwał Radę do usunięcia naruszenia prawa, ale nie otrzymał żadnej odpowiedzi. W tych okolicznościach w dniu [...]r. złożył skargę, za pośrednictwem organu, do sądu administracyjnego.

Powyższa skarga została przesłana w dniu [...]r. przez zastępcę Burmistrza W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S.

Pismem z dnia [...]r. Sąd przesłał skargę M. K. do Rady Miejskiej w W. i jednocześnie zobowiązał Radę do zwrotu oryginału skargi, nadesłania odpowiedzi na skargę oraz akt administracyjnych w terminie 30 dni.

W dniu [...]r. Rada Miejska w W. zwróciła się do Sądu o przedłużenie 30-dniowego terminu do udzielenia odpowiedzi na skargę M. K. W odpowiedzi na zobowiązanie Sądu o wskazanie przyczyn niedochowania wyżej wskazanego terminu Przewodnicząca Rady poinformowała, że zgodnie z treścią art. 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) organ stanowiący gminy wypowiada się w formie uchwał, a dotychczas Rada Miejska w W. nie podjęła stosownej uchwały. Nadto Przewodnicząca wskazała, iż sprawa M. K. będzie przedmiotem obrad najbliższej sesji Rady Miejskiej w W.

Akta administracyjne sprawy wraz z odpowiedzią na skargę zostały przekazane do Sądu w dniu [...]r.

W piśmie procesowym z dnia [...]r. organ wyjaśnił, że opóźnienie w rozpatrzeniu skargi M. K. z dnia [...]r. wyniknęło "ze spiętrzenia spraw oczekujących na rozpatrzenie przez Radę Miejską, spowodowanego sezonem urlopowym radnych".

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., zwanej dalej P.p.s.a.) organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.

W razie niezastosowania się do obowiązku przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie wynikającym z przytoczonego wyżej przepisu, sąd na wniosek skarżącego może - na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. - orzec o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 P.p.s.a). Z przepisu tego wynika, że ustawodawca nie określił dolnej granicy omawianej grzywny, pozostawiając tę kwestię ocenie sądu.

Strona 1/2