Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W. S. o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi, odpowiedzi na skargę i akt w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] grudnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej, sygn. akt II SAB/Wa 40/12 postanawia 1. wymierzyć Wojewodzie [...] grzywnę w wysokości 200 (dwieście) złotych, 2. przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wnioskiem z dnia [...] lutego 2012 r. W. S. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie Wojewodzie [...] grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ppsa, za nieprzekazanie Sądowi w terminie, skargi na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] grudnia 2011r. o udostępnienie informacji publicznej.
Postępowanie w sprawie ze wskazanej wyżej skargi na bezczynność Wojewody [...], złożonej do Sądu za pośrednictwem organu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prowadzi pod sygn. akt II SAB/Wa 40/12. Skarga wpłynęła do organu w dniu [...] stycznia 2012 r., zaś Wojewoda [...] do Sądu przekazał ją wraz z odpowiedzią i aktami sprawy w dniu [...] stycznia 2012 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej).
W odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny Wojewoda [...] podał, iż skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę przekazał z zachowaniem terminu określonego w art. 54 § 2 ppsa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 54 § 1 ppsa, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 ustawy).
Mając jednak na uwadze charakter prawa dostępu do informacji publicznej jako publicznego prawa podmiotowego gwarantowanego m.in. w art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustawodawca w art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) zwiększył gwarancje procesowe nadania biegu sprawie i skrócił przewidziany w art. 54 § 2 ppsa termin do 15 dni.
W myśl zaś art. 55 § 1 ppsa w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy, czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.
Wniosek o wymierzenie grzywny rozpatrywany w niniejszej sprawie dotyczy nieterminowego wykonania obowiązku przekazania do Sądu skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami w sprawie dostępu do informacji publicznej, a więc ustalenia terminowości wykonania tego obowiązku należy dokonać mając na względzie wskazany w ustawie o dostępie do informacji publicznej termin piętnastodniowy.
Przewidziany w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej obowiązek przekazania sądowi akt sprawy i odpowiedzi na skargę, poza nadzwyczajnym przypadkiem wymienionym w art. 54 § 3 ppsa (gdy organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, w zakresie swojej właściwości uwzględnia skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy), ma charakter bezwzględny. W konsekwencji organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi musi w taki sposób wykonać nałożony na niego obowiązek przekazania powyższych dokumentów Sądowi, aby w sytuacji, gdy skarżący skorzysta z przyznanego mu na mocy art. 55 § 1 ppsa uprawnienia, móc skutecznie udowodnić dochowanie ustawowego terminu. Musi przy tym przekazać dokładnie te dokumenty, które wymieniono zarówno w treści art. 54 § 2 ppsa, jak i w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.